واقعیت دور و بر شماها این آدمان؟
یا اون پدر تو فیلم برادران لیلا که‌میگفتن واقعیت جامعه اس هم از نزدیک دیدید؟
بعد چطورتو هالیوود به جای نشون دادن کثافت های کف جامعه همش دنبال قهرمان سازی و تاریخ سازی هستن؟
کدومش هنره؟کثافت های چند درصد جامعه رو نشون دادن یا امید آفرینی؟
پدر رو بدترین موجود نشون نداد
نشون داد که اگر پدر بد باشه چه اتفاقاتی می تونه بیفته
من بهترین پدر عالم رو داشتم خدا رو شکر
نور به قبرش بباره
اما این فیلم به نظرم ذره ای به ساحت پدر من خدشه وارد نکرد، چه بسا مقامش رو بالاتر برد
من دور و بری هام اینطور ادم ها نیستن خداروشکر ولی تو محیط کارم متاسفانه ازین بدتر ها رو دیدم چه خانواده هایی رو دیدم که ب خاطر یک عضوخانواده ک بیمار روحی بوده یا اهل اخلاقیات نبوده به تاریک ترین جاها کل خانواده کشیده شدن به حدی مشکلات زیاد شده ک همه از خونه فراری شدن
عزیزم فیلمای هالیوودی هم همینن بعضی فیلما کلا تاکید شون روی مشکلات هست و خداروشکر ک شما نمیدونی چه مشکلاتی تو اجتماع تو چه درصد زیادی از جامعه هست
