من ۱۵سالمه و تازه وارد دبیرستان شدم
من شخصیت اجتمایی دارم و با کسی که اجتمایی باشه میتونم به راحتی ارتباط بگیرم
توی راهنمایی خیلی شاد بودم و کل کلاس دوستام بودن..
من اولین روزی که وارد مدرسه شدم لبخند زدم سلام کردم و...
روز های بعد خیلی چیز ها تغییر کرد...من خیلی نادیده گرفته می‌شدم با اینکه سعی کردم با بچه ها حرف بزنم و ارتباط بگیرم...مثلا گاهی وقتا که معلم تو کلاس بود یک موضوعی پیش میومد من خواستم نظر زمانی که صحبت کردم بچه ها قیافه هاشون عوض شدن و بهم نگاه کردن
مثلا یک دختره هست تو کلاسمون که بار ها من شنیدم پشت سرم بگه که چقدر من زشتم و..
یا دفعه پیش داشت میگفت کاشکی یک شاتگان داشتم تو سر کسایی که ازشون بدم میاد خالی میکردم منم فقط نگاهش کردم و لبخند زدم..
یا یک بار کل بچه ها غیبت داشتن و فقط چند نفر مدرسه بودن..ما امتحان تاریخ داشتیم و تنها کسی که ۲۰شد من بودم دو نفر دیگه هم خونده بودن..خود اون دختره گفت که وایسا زنگ تفریح بشه این موضوعی نیست ادم حرفش رو به شوخی میگیره ولی گفتم خب بچه های دیگه هم میخونن فکر کنم باید زنگ تفریح منتظر اون ها هم باشی گفت که نه من با تو مشکل دارم
گفتم چرا؟و لال شد..
من خواستم با کلاس دهم تجربی هم ارتباط بگیرم مثلا جوری بود که یک دختره پیرسینگ ناف داشت و چند بار هم از چند نفر تعريف کردمم بعد چند روز خبر به من رسید که بچه ها فکر میکنن من به دخترا گرایش دارم🤣
من حتی خواستم مدرسه ام رو عوض کنم اولیام هم رفتن مدرسه صحبت کردن ولی ناظم و مدیر گفتن اهمیت ندن..و..
من باید چیکار کنم؟؟؟؟من درسم واقعا خوبه
حتی اونی که مسخرم میکنه نمره عادیش صفر هست..اصلا میگیم که مشکل منم‌اما چرا تو کلاس زبان من خیلی راحت حرف میزنم و دوست پیدا کردم یا اصلا من توی محیط زنانه هم‌بودم چون کار میکاپ انجام میدادم اونجا هم راحت بودم...
