برای اینکه مریضه، واقعا دست خودش نیست. زندگی با اینجور آدما خیلی سخته، حق داری.
به نظرم باهاش یه بار بشین صحبت کن. بگو باشه، بی احترامی نمیکنم، ولی منم شرطم اینه که وقتایی که عصبی هستی فاصله بگیریم. یعنی تو عصبانیت اصلا فکر کنی من تو خونه نیستم.
از حرفاش برمیاد خیلی دوست داره باهاتون منطقی صحبت کنه، ولی می دونه اعصابش نمیکشه و به دعوا ختم میشه.
خدا کمکتون کنه. هم به تو و بقیه، هم به پدرت