من داشتم طلاق میگرفتم دیگه اخرای کارمون بود من برگشتم ولی من گفتم بهش مشکلمو ک اینجوری منو اذیت میکنی اصن تو چاهار سال زندگی اگ حرفای مارو جمع میکردی شاید ی ورقم نمیشد باهام نمیخندید حرف نمیزد وقتی ببخشید رابطه میخواس بعده رابطه خیلی گریه میکردم فک میکردم کارخیلی بدی میکنم خلاصه زندگیم جهنم بود حرفامونو گفتیم تعهد داد الانم هردو سعی میکنیم گذشتو رو جبران کنیم
گلم شما درست میگین ..وضع خودم شاید به مراتب بدتر از استارتر باشه
همسرم به راحتی میگه اگه نتونی پسر بیاری زن دوم میگیرم ..ولی حرفم اینه : یک خانم وآقای متاهل باید افکارش رو کنترل کنه و هیچگاه به خیانت فکر نکنه ..چون همه چیز از افکار ما شروع میشه
الان شما روز شب بشین فکر کن دوتا بال داری و پرواز میکنی
یروز پا میشی میبینی دو تا بال جای دستاته و بهش جامعه عمل پوشیده شده!!
این خانم گفت نه نیتشو دارم خیانت کنم نه قصدشو فکره دیگه گاهی هرز میره که باید با ورزش و گذروندن وقت ب روشهای سالم سعی کنه فکرشم سمت اینا نره
شما تو کامنت اولت جوری حرف زدی که نجابت ایشونو نشانه رفتی
مهين خانم نبايد اجازه بدى اين خلاء وسيعتر بشه. بايد پرش كنى. گاهى بايد پذيرفت كه اون حس حمايت و عشق رو از شوهر نمى شه گرفت. ولى شايد جاش رو بتونى با چيزاى ديگه پر كنى.
مثل كمك به نيازمندان، درس خوندن، درامد مالى، عشق به بچه اگر دارى، كمك به اقوام و دوستان،ياد گرفتن حرفه و هنر،
اينجورى حس مفيد بودن و اعتماد به نفس پيدا مى كنى و انتظازت از شوهرت كمتر مى شه.
