مشکل همینه. محبت از حد بگذره نادان خیال بد کند.
مشکل همسرتون اینه مهر طلبه و شما بی ظرفیت که محبتاش و پای چیز دیگه قرار می دین. ببخشید که رک حرف می زنم ولی تو هر رابطه ای اگر هر یک از طرفین افراطی محبت کنه طرف مقابلش از خودش درمیاد و لیاقت خودش رو نشون میده. دوست داشتی ادمی بود که دست بزن داشت و خسیس بود و خجالت می کشیدی کنارش قرار بگیری چون می دونستی به بقیه نخ میده و هله و هرزست؟؟؟
خدا عقلت بده واقعا
چون دوسش نداره این ایرادها تو چشمش بزرگ و بزرگتر میشه
حالا هرچقدرم این اقا محبت کنه فایده نداره
من خودم همکلاسیم عاشقم بود
گل میگرفت حرف محبت امیز میزد اما من خوشحال نمیشدم چندان برام مهم نبود
عشق و علاقه زورکی بوجود نمیاد هیچوقت
یه استاد داشتیم میگفت : اگ شما از کسی حس بدی میگیرید دلیل نمیشه اون ادم بدیه شاید مشکل دقیقاً درون خود شما باشه و باید اوک بشه و نباید اونو اذیت کرد
قسمتی از حرف های شما منطقیه و قسمتیش واقعا نادرسته مثلا بحث رابطه یه چیز دو طرفست باید تعداد و شکل و زمانش به خواست هر دو طرف باشه و هر کسی صرفا به خودش فکر نکنه ولی مثلا بقیه حرفایی که زدی شوهرم پیرمرده و میخواد مثل جوونا رفتار کنه یعنی چی همسرت هنوز خیلی خیلی جوونه الان میان سالی از ۵۰ به بعد شروع میشه بعدشم الان همه مردها اختلاف سنی رو تا حدی میپسندن مثلا شما اگر مجرد باشی یه شخص ۲۵ ساله سراغ شما نمیاد سراغ یه دختر ۱۸ ساله میره برای شما مثلا یه شخص ۳۰ ساله میاد که کلا به خاطر ۵ سال این همه خودتو اذیت میکنی الان زن و مرد های ۴۰ به بالا میان برنامه های دوست پسر و دوست دختر یابی با هزار عمل زیبایی که زن و مرد انجام دادن بعد شما میگی همسرت پیره تیپ جوون میزنه از این پسرایی که خشتکشون آویزونه و گل میکشن و سوسولی حرف میزنن و تو دهنشون فقط فحش ناموسه که بیرون میبینم خوبه؟
