عزیزم همه حرفات درسته
ولی تو در صورتی میتونی تنهایی به خوشبختی بچه ت فکر کنی که زندگیتون دو نفره باشه
الان همسرت هم تو اون زندگیه
بچه همیشه بچه نمیمونه
بزرگ میشه همینقدر که به مادر نیاز داره به حمایت پدر هم نیاز داره...فردا مدرسه میره دانشگاه میره...پدر دوستاشو میبینه...رابطه پدر مادرا رو میبینه...
شما نمیتوانید پدرشون حذف کنید
اگه واقعا براتون غیر قابل تحمل همسرتون
بگید خونه جدا برای شما و پسرتون بگیره حتی اگه طلاق نمیده...همسر شما نیاز جنسی داره و شما زنش هستید...باز مرد زندگیه که نرفته هرز بپره رفته پیش مادرش درددل کرده...
والا خواهر برادر که نیستید...
اگه سنش زیاده یا رفتارش دلچسب نیست همون آدمیه که شما قبلش کردید یا اگه بازم زوری بود کاش بچه نمیآوردید،بچه عروسک شما نیست...
سعی کنید دلیل این کناره گیری تون رو بفهمید
پسرتون بچه همسرتون هم هست...شما یه خانواده سه نفره هستید...سعی کنید روی نکات مثبت همسرتون زوم کنید...
خیلی از همونایی که میگن همسرتون آدم محترمیه حسرت همچین همسری رو دارن...