خب این میتونه یجور اخلاق باشه ولی اره اگه خیلی حساس باشی قطعا میتونه وسواس بشه برات
میدونی من خودم یه خاصیتی دارم یعنی در درونم یه حسی ایجاد کردم که هر وقت حس کردم نسبت به چیزی خیلی حساسم خودم به همون سمت برعکسش حرکت کنم (البته اینو بگم اگاهانه این کارو انجام میدادم نه همینطوری بی فکر) این باعث میشد اون حس برام‌قابل تحمل و عادی تر بشه گاهی درسته که تو حست درسته و واقعی اما طرز نگرش افراطی بهش باعث میشه که زجر بکشی بجاش سعی کن که با ارامش و دلیل باهاش برخورد کنی و وقتی یکی اون موضوع حساس رو توش اشتباهی کرد تو اول بخخودت بگی خب الان من عصبانیم و علتش این حساسیت منه پس باید اروم باشم چون میدونم درست نیست بعد اروم کنی خودتو و با ارامش اون ایراد رو توضیح بدی و طرفتو قانع کنی گاهی هم اصلا وسواست اشتباهه از همون اول پس باید کلا مخالفش حرکت کنی این باعث میشه خوب شی
ببین این افکار ریشه تو بچگی داره چیزی نیست که یکی دو روزه از بین بره این افکار زیاد هستن یکی دو تا نیستن که بخوای با یکی دوتا تلاش خوبش کنی این روند زمانبره اما جای خوبش اینه که تو وقتی خوب میشی از دیگران خیلی بهتر میشی تو اون موضوع حتی از ادمای سالم هم بیشتر چون تو تسلط پیدا کردی رو اون حس یا ضعف و در طول زمان میبینی زندگیت داره سالم و سالم تر میشه تو اگه دقت کنی و انجامشون بدی بمرور میبینی که توی مسیر درست قرار گرفتی پس اصلا نگران نباش باشه؟
خدا مارو افریده ما موظفیم که خودمونو نجات بدیم خدا ابزار زندگی رو بما داده ما باید ازش استفاده کنیم از عقلمون از خانواده از همچی و من بهت قول میدم خودت همچی رو اوکی میکنی نگران نباش چون خدا ابزارشو در اختیارت گذاشته و توام ارادشو داری پس همچی اوکی میشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
48 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
