عزیزم قصه اینه که اگر اون آقا اقعاً خانمش رو دوست نداشت از اول بهش محبت نمیکرد، بعضیا بلد نیستن به زبون بگن دوست داریم،ولی در عمل دوست داشتنشون رو نشون میدن.
این خانم خیلی به همسرش اصرار کرده که به زبون بیار اونم خسته شده،و احتمالاً الان سرش جای دیگه هم گرم شده این حرفا رو به خانمش میزنه.
کسی که دو سال با این خانم زندگی کرده میتونه بازم زندگی بکنه به شرطی که شما این خانم رو دعوت به صبوری بکنید نه دعوت به جدا شدن،فکر میکنید چرا آمار طلاق اینقدر تو جامعه ما بالا رفته؟چون سر هر چیزی فوری میگیم جدا شین نمیخواد با هم ادامه بدید!
اگر این خانم به همسرش علاقه داره میتونه با سیاست با حوصله با صبوری آقا رو دوباره به زندگیش برگردونه و به همون محبتهای عمل قانع باشه اینقدر هی نگه به زبون بیار.
البته باید یکمم حوصله کنه که اگر کس دیگهای تو زندگی راه پاش باز شده از سرش رفع بشه.
فوری برای هر زندگی به جای نسخه حل اختلاف و صبر و حوصله کردن نسخه طلاق نپیچید.