خودمم نمیدونم 🥲 منم همینم دقیقا
خودمو از همه پایین تر میدونستم از همه نظر حتی تا مرز خودکشی رفتم حتی بقیه هم باهام خوب باشن اینطوری ام که چرا وقتشو برا من هدر میده🙂 از همه دور میمونم برای همین
چون گفتگوی ذهنمون راجب خودمون بشدت منفیه
ولی یچیزی که شاید مسخره باشه و بهم کمک کرد یکوچولو ذهنیتم مثبت تر بشه تکرار جملات مثبت راجب خودم بود(: هر ضعفی فکر میکنی داری مثبتشو میگی جای اینکه جلوی آینه بگی چقدر زشتم میگی چرا انقد خوشگلم بینیم متناسبه چشمام قشنگه و... که مرور باور میکنی همینو و نوشتن شکرگزاری برای چیزایی که داریم اما انقدر عادی شده برامون متوجه نیستیم مثل راه رفتن دوییدن دیدن راحت غذا خوردن اکسیژن و... فقط برای اینکه ذهنت یاد بگیره یکم مهربون تر باشه بات
مثلا من زشتم😂 خب؟ از بچگی همین فکرو میکردم تا الان و اینو باور دارم درحالیکه بعد ده سال حسرت اونموقع رو میخورم که چقدر پوستم صاف بود و چهره معمولی قشنگی داشتم اما حس زشتی زیاد! میفهمم واقعا زشت نبودم.. الان هم همینه
بعلاوه اینکه اگه تراپی میتونی بری برو پیش یه تراپیست حرفه ای حتی شده چند جلسه