•••••

بنده در بستر فروپاشی روحی به سر میبرم!😂
طوری که جواب هیچ پیام و زنگی رو چند وقته نمیدم چون واقعا حال روحیم خوب نیست حقیقتا
جواب یه نفر هم که دادم (همکلاسیم ) دعوامون شد😂
در حالتی ام که میرم دانشگاه  میام خونه و میخوابم و پناه بردم به خواب از شر افسردگی 
بگذریم
خاله م زنگ زد جواب ندادم
باز زنگ زد جواب ندادم
زنگ زد به مامانم گفت به من بگه جواب بدم کار واجب داره
از کنج عزلت خودم به زور اومدم بیرون و تماس گرفتم
فک میکنید کار واجب چی بود؟
بله درسته 
"دالی بازی" با مارال !
حین انجام وظیفه س خطیر دالی بازی اون زیر افکت تغییر رنگ صفحه رو کشف کردم
تاحالا ندیده بودمش
که به استقبال مارال و خنده های از ته دلش منجر شد
و یک تفریح جدید علاوه بر دالی بازی برای تماس های بعدی به منو اضافه شد🦦

یک فریم از خواهر داشتن:

برای اینکه حالم خوب بشه امروز آشپزی کردم 

اما خب!

عکسا اصلا قشنگ نشد

وقتی حالم خوب نباشه؛عکسام زشت میشه

اما میذارم عکسارو

بچه ها من خیلی بی حوصله عکس گرفتم اصلا انرژی نداشتم 
واقعا قشنگ نیستن می‌دونم
مواد لازم

دوتا نون لواش که به صورت نوار های یه سانتی بریدی رو با یک لیوان شیر و سه تا تخم مرغ  و یه لیوان پنیر پیتزا  قشنگ مخلوط کن که به این خمیر برسی

بعد بیست تا قارچ رو به همراه فلفل دلمه ای های خورد شده و دو عدد سوسیس و ذرت های آب پز رو یه کوچولو تفت بده و بعدش بریز توی خمیر و مخلوط کن
(قارچ ها قشنگ باید آب هاش خشک بشه ها)
ادویه هایی که دوس دارید رو اضافه کنید

بعد مواد رو بریز توی ماهی تابه ای که از قبل روغن توش داغ شده
3_4 دقیقه شعله ش متوسط باشه و بدون در پوش
بعد شعله رو کم کن و درپوش ماهی تابه رو بذار

بعد یه بشقاب رو بذار روی مواد و برگردون تا ۳_۴ دقیقه اون طرفش هم سرخ شه و تمام

نمیدونم اولین باز پخش سریال خواب و بیدار کی بود
پخش اولش که سال 80 بود و من قطعا یادم نیست اما بازپخشش رو یادمه
هنوز صدای گوش خراش مهدی فخیم زاده توی گوشمه:)
یعنی حتی یادمه یه جایی رویا نونهالی در نقش ناتاشا به صندلی تکیه داد و نگاه نافذی کرد و  گفت :"یه آشی برات بپزم یه وجب روغن روش داشته باشه"
و من حتی یادمه از مامانم پرسیدم چرا میخواد توی آش انقدر روغن بریزه !؟
و یادمه مامانم هار هار خندید
و واقعا من برام سوال بود که چرا یه آدم عصبی باید به صندلی تکیه بده و با حالت تهدید آمیز درمورد میزان روغن در آش صحبت کنه!

حتی بین معماری و شنا بخوام انتخاب کنم،انتخابم شنا ست

شرایط یه جوریه که نه دلم میخواد و حوصله شو دارم برای فرد جدیدی از درد هام بگم
نه دلم میاد دوستام و هم سن و سال هامو ناراحت کنم
نه دوست دارم با بزرگ تر ها حرف بزنم که همیشه آدم رو با مشکلات بزرگ تر روبه رو میکنن و میخوان ثابت کنن درد تو درد بزرگی نیست و بعد از حرف زدن باهاشون علاوه بر ناراحت بودن، حس احمق بودن هم بهت دست میده
نه دوس داری حرفامو به تراپیست هایی بگم که حرفا شون رو از برم و حتی میدونم جمله ی بعدیشون چیه
تصمیم گرفتم تنهایی راجع بهش  گریه کنم تا زمانی که آروم شم
ببین چقدر خسته م که جلسات شنا هم نمیرم دیگه
اگه ترس از حذف شدن نبود ،نای رفتن به دانشگاه هم ندارم واقعا