خودت بهتر میدونی میتونی باشون بسازی یا ن
چقدر ب دخترا ظلم میشه ..
من اگه بودم می رفتم خودم جدا زندگی می کردم و بعداً خودشون سمتت میان...من بعد طلاقم فقط یه مدت با خانواده ام بودم تازه اصلاااا محدود نبودم اما نتونستم طاقت بیارم...حتی سر ظرف شستن به اختلاف می خوردیم که من اون جور می شورم تو این جوری می شوری و فلان و بهمان...من آرایشگرم گوشیم هی زنگ می خوره مشتری زنگ می زد خانواده ام هی می گفتن صداشو ببند خواب بودیم از خواب بی خواب شدیم...فهمیدم دیگه از یه سنی به بعد نمیشه با خانواده زندگی کرد حتی اگه محدود نکنن.
همیشه باید برای چیزی که میخای یچیز دیگه رو ازدست بدی، منم دلم میخاست برای خودم زندگی کنم اونجوری ک دوست دارم اما اگه اینکارو بکنم باید خانوادم ازدستم برن اینکه حرفای مردم واقعا چقد زخم زبونن بدتر
خب که چی آخه...خدای نکرده افسرده بشی کی برات کاری می کنه...کنار خانواده ات هم این جوری عمرت رو از دست میدی...ببین کدوم برات ارزشمند تره...ما تو فامیل داریم دیگه طرف ۵۵ سالشه مجرده خواهرش هم ۴۶ سالشه اونم مجرده این دو تا از ترس برادراشون جرات یه مسافرت مجردی تازه اونم با تور گردشگری ندارن خودشون می گفتن عمرمون حروم شد فقط تو حیاط آفتاب و سایه کردیم از آفتاب اومدیم تو سایه نشستیم و از سایه تو آفتاب زندگیمون حروم شد.
ببین تغییر شرایط همیشه سخته...دور از جون چرا میگن شب اول قبر سخته بابت همین وابستگیا و دل بستگیایی هست که ما آدما داریم...از تغییر واهمه داریم...ترسو نیستی همه ی آدما موقع مهاجرت یا جدا زندگی کردن ترس دارن و طبیعی هست...اما این که ترس بهت غلبه کنه یا نکنه دست خودته...امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیری.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
57 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
