بعد از این همه سال تصمیم گرفتم ادامه تحصیل بدم.
۳۲سالمه.یه پسر۷دارم
تا پیش دانشگاهی خونده بودم بعدشم ازدواجو زندگیو بچه داری....دانشگاه غیرانتفاعی طلوع مهر ثبت نام کردم تو رشته ی علوم تربیتی....
اما نمیدونم چرا ذوق ندارم،انگیزه ندارم،هدف ندارم....
فقط دلم میخواست یه کار کرده باشم همین.
میشه نظرتونو در مورد تصمیم بگید؟به نظرتون دیره برای ادامه؟
کار خیلیییییی خوبی کردیییی
عالیه بری اونجا انگیزه میگیری منم سر دانشگاه خیلی روحیه ام بد بود الان با بچه ها و استادا سر و کله میزنم بهترم الحمدلله
خیلی خوشحال شدم واقعا🥹
امیدوارم تو این مسیر اتفاقای خوب برات رقم بخوره 🫠🤍
فقط شغل وپول
الان دنبال شغلیم که پول توش باشه
کار خوبی کردی
حتما غم زیادی داری
به تهش عکر نکن
بخاطر بچه ات بخون
چارتاکتاب میبینی
دوتاادم میبینی
دیرنیس
کارخوبی کردی
مامان من زمانی که دیپلم گرفت میخواست بره معلمی پدربزرگم اجازه نداد گفت دخترو یه شهر دیگه؟
بعد ازدواج کرد درس خوند رفت کارمند بهداشت شد بابام اجازه نداد نشست خونه عمرشو گذاشت پای بچه هاش هنوزه که هنوزه پشیمونه ... حتی از بابام میپرسم تو دیگه چرا اجازه ندادی میگفت جوون بودم حالیم نبود
حتی بعدتر مامانم پیش مادربزرگش رفته بود بهش گفته بود خب دخترم به من میگفتی من با احمد ( پدربزرگم ) صحبت میکردم راضیش میکردم خودم باهات میومدم یه شهر دیگه تو درستو میخوندی معلم میشدی
و هیچکدوم از اینا نه من که بچشم نه بابام که شوهرش باشه لیاقت اینو نداشتن که از کارش بزنه و بمونه عمرشو بزاره پای ما ، خلاصه که خیلی چیزا رو تغییر میده ....
اصلا دیر نیست
دورت بگردم🤍✨
استقلال مالی یا اصلا همون مدرک خودش خیلی چیزارو میاره ، مثلا مامانم هیچوقت برای خودش نبود از لباسش و تیپش زد شد کیف و کفش و لباس و کتاب و کلاس موسیقی و هنری و... من ، حتی برای یه مبلغ یکم بیشتر باید زنگ میزد بابام اطلاع میداد من دارم اینو میخرم بخرم یا نخرم؟ برای ما عادی شده بود ولی همیشه یه بغضی تو دل مامانم بود و هست
واقعا از اعماق قلبم ارزو میکنم تو این راه موفق باشی و به چیزی که میخوای برسی نتیجش نه تنها خوشحالی خودته هم برای خانوادتون هم برای بچت خیلی منفعت داره از لحاظ روحی و روانی و مالی ...
