تُ در یک گوشه از قلب سرخم میمانی

شاید

من هم دوستت داشته باشم

شاید ، برایت تلاش نکرده باشم

شاید هرچیزی که هر دلداه ایی انجام میدهد

من ان را تکرار نکرده باشم

اما من دوستت دارم در گوشه ایی از قلب سرخم

میدانی؛

این روزها گرفتار که نه

اما دلبسته دنیایی دگر شده ام

شاید آن را نشناسی، شاید هم بشناسی

اما من توان توصیف زیبایی آن را ندارم

دلبسته آنجا، یعنی دلبسته تمام چیزهایش

تمام افراد و تمام باورها و آرمان هایش

آری،

داستان من و تو آنجایی تمام شد

که دگر من نخواستم بمانم

آنجایی که فهمیدم عشق

نه کلمه ، بلکه معنایی فراتر

زیباتر و عمیق تر از رابطه دوستانه من و تو دارد

من خواستم تو ترک کنی مرا تا معنای عشق را

بهتر و درست تر درک کنی.

من عاشق که نه

بلکه همانند دوستی بودم

که در قفس مهر و محبتت

وابسته بودم،شاید هم عاشق.

دوری تو مرا نمی رنجاند

ولی دوست خواهم داشت

تا تورا در یک جای دگر

زمان دگر و درنهایت

در شرایط زیباتر

ببینم و بنگرم

بنشینم و

تماشایت را

به فا*ل نیک بگیرم.

بعد با ذوق کلمات را به بازی بگیرم و

از بودنت برای همیشه خداروشکر کنم.

خیال شیرینی هست اما، من گرداننده آن نیستم

تنها خیال میبافم با رنگ های متفاوت از دیدنت.

پروردگارا

تو خود بهتر میدانی و میتوانی

پس هرطور صلاح من و اوست

سرنوشتمان را بنویس و به رقص درآور.