اینایی که میگین تو یه ساختمون بودن با خانواده شوهر کنسله

چقدر این عروس بدبخته.اون‌از شوهر اونم از مادر شوهر.نمیدونم مردای انقد بد دل چرا هپون اول ذاتشون رو نمیکنن که زنشونو اسیر کن.انگار زندانی گرفتن

من با مادر خودم حاضر نیستم تو یه ساختمون باشم چه برسه به قوم شوهر. جفتتون برید سرکار زندگی خوبی درست کنید

من ۶ سال طبقه ی پایین خونه ی مادر شوهر زندگی کردم.۳ سال مجانی و ۳ سال دیگش اجاره ولی کمتر از غریبه ها میدادیم.چون از اول قانون همین بود پولامون رو جمع کردیم و با کلی قرض بعد ۳ سال یه خونه کوچیک خریدیم اونو دادیم اجاره و با پولش قسط ها و اجاره خونه ی مادرشوهرم رو میدادیم.بعد ۶ سال رفتیم توی همون خونه.۴ سالم اونجا بودم ولی بعدش یه خونه ی خوب و دلخواهم رو خریدم.نمیگم خونه ی مادرشوهرم همه چیز گل و بلبل بود ولی حمایت و رفتار همسر خیلی مهمه.خودت هم باید کور و کر باشی.منم سنجیده رفتار میکردم البته اونا هم خیلی بد نبودن.ولی خب کانلا آزاد نیستی دیگه.ولی من مجبور بودم به خاطر رسیدن به آرزوهام و اینجایی که هستم با اون شرایط کنار بیام وگرنه الان این خونه رو نداشتیم

زندگی مشترک یعنی زندگی یک زن با یک مرد نه زندگی یک زن با کل خانواده مرد! مردی که نتونه حتی ی خونه مستقل برای زندگیش فراهم کنه(منظورم خرید نیست حتی اجاره) و قراره بازم بعد ازدواج با خانواده خودش زندگی کنه حتی اگه ی واحد مستقل داشته باشه بازم به درد ازدواج نمیخوره

خوبه دیگه دم شماهم گرم شماهم مشخصه ادم خوبی هستی 

من همیشه با خودم میگم ، میبینم همسرم به خواهرش محبت مکنه یا حتی بحث هم مکنه میگم اگر خواهر خودم بود وی بود منم محبت میکردم منم گاهی با خواهرم بحث مکنم ولی هنوز دوسش دارم و...

در کل اگر قرار شوهرم به خانواده محبت مکنه پس کنم نباید محبت کنم دیگه

البته اخلاق خانواده ها هم شرطه خداروشکر ماها دخالتی بهم نداریم کلا هرچی سرش تو کار خودشه

ماهم قرارمون با خودمون مشخصه اول خودمون و زندگیمون بعد اگر در توانمونو بود هوای پدرمادرهامونو داشته باشیم

منم اگر همسرم خونه اضافه ای داشت در اختیار خانواده میزاشتیم یا اگر در توانمونو بود خرج خونه خانواده هم می‌دادیم 

سالها پدر مادرها از جون و دل خرج ما کردم و مایه گذاشتند حالا که هم زمونه سخته هم اونا دیگه سنشون بالاست وظیفه ماست که حمایتشون کنیم 

خدا به شما و همسرتون رزق و برکت روز افزون بده 

پدر و مادر اشکال نداره انشالله ک خدا بیشتر بهتون بده

ولی حمایت از دوماد انقد جالب نیست

خدایی نکرده چیزی بشه زبونشون درازه ک میخواستی نکنی

ولی اگ برای تو و زندگیت چیزی کم نمیذاره حرف نزن

عزیزم من ۸ سال کنارشون زندگی کردم و این تجربه شخصی بنده هست برای حفظ احترام ها و حریم خصوصی بهتره یه جا زندگی نکنید دوری و دوستی بهتره ممکنه این وسط استثنا هم وجود داشته باشه ولی اکثرا مشکل پیدا شده حالا یا توی رفت و امدت دخالت میکنن یا توی رفتارت با شوهر و بچت یا مهمونی دادنت و......

زورت نمیاد مفت نشستن؟من خودمم‌ یجورایی مثل توام‌ ولی ازدل راضی نیستم میگم ادم‌ تنهاوجداراحتتره

الان این تاپیکو دیدم وخواستم بهتون بگم یکی رو که حتی اگه به غلط حالش خوبه واز زندگیش راضیه وداره لذتشو میبره اینقد رو مخش مانور میدین که زندگیشو تلخ وخراب کنه درصورتی که خوش ذاته وبدجنس نیست.واقعامتوجه نمیشم چرا فازتون چیه

من با مادرشوهرم و جاری توی یه ساختمان هستم

ببین هر کاری کنی هرجور خودتو بیخیال بگیری هر چقدر بسازی باهاشون باز ریده میشه به اعصابت

ببین نون خشک بخور ولی اونجوری زندگی نکن 

حوصله ی توضیح بیشتر ندارم

ما ده سال ی ساختمان هستیم واحد جدا 

خدارو شکر ن دخالت داشتن ن چیزی حالا گاهی بحث و حرف بود اما با تمام اینا اگه جدا باشی بهتر من تا الان مشکل نداشتم اما از وقتی جاریم اومده اذیت میکنه امسال می‌خواییم دربیاییم

چقدر خوبه خانم هایی مثل تو هم هستن ادم به آینده بچه های خودش امیدوار میشه اگر خدا نکرده روزگار بد چرخید محتاجشون شدیم یه گوشه ولمون نمیکنن