اتفاقا دغدغه من بچه هست
تربیت درست بچه سخته مثلا این روزا همه گوشی دستشونه خب من میتونم خونه خودم کنترل کنم بچم گوشی دست نگیره ولی خونه اونا شاید راحت گوشی بهش بدن یا مثلا من دیدم مادر شوهرم در رابطه با نوه های دیگش خیلی اشتباهاتو میکنه چون اطلاعی نداره که این حرف یا رفتار با بچه درست نیست ولی خب من که نمیتونم دائم با بچم برم پایین که حواسم باشه بهش
خب خودش ساخته پس براش هیچ کاری نداره بفروشه یجا دیگ بخره ، یا اصلا ولش کنه بمونه همونجور اگر دلش نمیاد برید یجای دیگ اجاره بشینید به بهونه ی نزدیکی محل کار و ازین حرفا، اینجوری هم شوهرت رو خودساخته و مستقل بار میاری هم میتونی به تنهایی تصمیم های مهم و خوبی تو زندگی بگیرید.
یروز به خودت میای میبینی ۶۰ سالته و یه ۲۰ یا ۳۰ سالی فقط با خانواده سرکله زدی که حریمت رو مشخص کنی به نظرم نمی ارزه
بهر حال بچه میاد و باید بفکر باشی من از الان دارم راجع به تربیت بچه مطالعه میکنم حتی حاظر نیستم با خانواده خودمم یه جا باشم چون شیوه تربیت بچه از قدیم تا الان ۱۰۰ درجه تغییر کرده
اره من شاغلم ولی با توجه به رفتار مادر شوهرم میگم که مطمعنم ادمیه که هی میخواد بیادو بره و من تحمل اینو ندارم
والا من خونه بابای خودمم هفته ای یه بار میرم قرار نیست دم به دقیقه خونشون باشم که
سلام من هم موقع ازدواج شرایط شما رو داشتم و به شدت از رفتن توی یه ساختمون هراس داشتم و از جهتی پدرم هم مخالف بود اما رفتم چون قول داده بودن تا دخالتی نداشته باشن
اگه همسرت و خانوادش آدمهای خوبین و خود همسرت آدم مستقلیه هیچ مشکلی به وجود نمیاد
اگه رفتی حساسیتهای الکی رو کنار بذار...
اگه بچه دار شدی و بچتو بردن ناراحت نشو تازه اینو فرصتی برای استراحت و رسیدن به خودت در نظر بگیر
احترام بذار و اگه ادمهای خوبی باشن مطمین باش تجربه خوبی میشه برات
من هم مثل شما فکر میکردم،،برای بچه اولم هر روز پیش متخصص بودم برای هر حرکتش تا اینکه دکتر به شوهرم گفتم این بچه رو بگیر بده به مادرت تا بزرگ کنه این زن مادر نمیشه براش،،،برای پسر دومم هر روز از این مشاور به اون روانشناس یا متخصص مغز و اعصاب کودکان بودم چون فکر میکردم پسرم مشکل داره من که دارم طبق دستور مشاور و کتابها پیش میرم پس چرا پسرم به حرف من نیست ؟اخرین دکتری که رفتم اونم بعد از سالها که پسر اولم بزرگ شده و مردی شده دوباره یادآوری کرد و به شوهرم گفت مشکل از همسرت هست نه بچه ،دکتره گفت من خودم از این روشهای خانم شما که روانشناس ها میگن وتو کتابها هست استفاده نمیکنم
عزیزم از الان اضطراب چیزهایی رو میکشی که هنوز اتفاق نیفتاده !!!!! بچه ایی که به دنیا نیومده... ، رابطه ایی که هنوز برقرار نشده...
پس یه کار کن سفت و سخت باش به شوهرت بگو من نزدیک خونه مامانت نمیخوام زندگی کنم ، شده چادر بزنم کنار پارک خیلی دور تر از مامانت .تمام!
نه عزیزم قرار نیست بچم به حرف من باشه
فقط باید بلد باشی درست باهاش رفتار کنی مثلا اگر بچت برای یه چیزی که نیاز نداره قشقرق به پا کنه اگر پدر بزرگ و مادر بزرگ باشن قطعا براش تهیه میکنن ولی من اگر به چیزی نیاز نداشته باشه و بخواد با قشقرق به پا کردن به اون چیز دست پیدا کنه محاله براش بگیرم
من مادر شوهرم دلسوزی بیش از حدی به بچه هاش داره مثلا برادر شوهرم اگر صبح مامانش بیدارش نکنه خواب میمونه و نمیرسه به سرکارش صدبار به مادرشوهر گفتم بیدارش نکن تا خودش بیدار شه پسر ۳۰ ساله که نباید بیدارش کنی و صبحونه بدی خب خودش بیدار شه پس کی میخواد مستقل شه فردا میخواد زن بگیره
من این تربیتو نمیپسندم که پسر ۳۰ ساله کاراش وابسته به مادرش باشه اگر مامانش نباشه نمیتونه یه صبحونه بخوره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
