من حس میکنم خیلی سرش غر میزنم، ولی بخدا دلم میسوزه براش نمیخام اونجور که نباید بزرگ شه، دلم بهترینو میخاد براش، یه دختر با اعتماد به نفس بالا و محکم و قوی
ولی هم شلختس، هم بی نظمه هم پرخاشگری میکنه گریه زاری میکنه، بچست، و تو خانواده ای هستیم که محبت زیادی از طرف مادر پدر نداریم حالا منکه بزرگ شدم دیگه گذشت، ولی رو خواهرم تاثیر گذاشته دارم میبینم، خلاصه نمیدونم چجوری باهاش رفتار کنم که درست شه یکم خودشو جمع کنه، همش میگه غر میزنی سرم و فلان ، قدرمم نمیدونه، میبرمش بیرون دورش میدم خرید میکنم گاهی ولی بازم همونه
درکت میکنم واقعا از ماکه گذشت.انگار ما دشمن شون هستیم بااینکه من خیلی مراقبم حرفی که میزنم از روی حرص وعقده گذشته نباشه ولی بازم فایده نداره.پدر مادر منم مثل شما هستن برادرم چقدر براش ناراحتم اشکم در میاد ولی مگه گوش میده خرید میکنم براش ولی هیچ فایده ای ندارد
منم خستم شدم هر موقع رفتم خوشی کنم یادشون افتادم گفتم کاش اوناهم بودن
