حدود دوسال درس میخوندم به خاطر بچه و سخت شدن درسها کنار گذاشتمش ...الان همش حسرت میخورم. یا به اونایی که درس میخونن غبطه میخورم.. رفتم تو یه کارهنری اونجوری که دوست داشتم موفق نشدم.... ۲۶ سالمه تازه زبان خوندن رو شروع کردم...حس بدی دارم نسبت به خودم و این که قدر زندگییم رو ندونستم و فرصت هام از دست رفت ..خیلی هارو میبینم تو جامعه هستن درآمد دارن کار مفید میکنن .واقعا درس خوندن برام شده آرزو