هیچوقت تو زندگیم نتونستم باهاش راجع به چیزی صحبت کنم همیشه کارش دخالت و خورد کردن اعصاب منه کوچیکترین نقطه ضعف هامو انقدر به روم میاره و میزنه تو سرم که عصبیم میکنه
بابت تک تک کارایی که میکنه مثل غذا درست کردن مثل جاروکردن خونه حتی واسه اینکه بچه بودم برام شیر درست کرده سرم منت میذاره و باعث شده هیچ دوست داشتن و احترامی بینمون نمونه
خواهشا اگه به بلوغ فکری نرسیدید بچه دار نشید:)
ای بابا
ای بابا..درسته که این اخلاق مادرتون اعصاب خرد کنه و تا حد زیادی حق میدم بهتون ولی تو رو خدا دلش رو نشکنید به خدا مادر حتی بدترین مادر هم که باشه نعمته...این رو ماهایی که مادر از دست دادیم میفهمیم
خب تجربه تحقیر و تسمخر داری
وایسا بمیره حداقل خوبه غذا درست کرده و منت گذاشته برا من هیچکاری واسم نکرد همشم منت میذاشت که ببین من مدرسه نوشتمت دیپلم گرفتی تو خونمون هیچ وقت غذا نبود
عزیزم منم همین رفتارها بلکه هزار برابر بدترش رو دیدم منتها از سمت پدرم (خدا رحمت کنه مادرم رو خیلی مهربون و فداکار بود و بعد رفتنش حس کردم تمام عشق و محبت دنیا ازم دریغ شده اما بابام خیلی کوچیک و تحقیرم میکرد و حتی هنوز هم گاهی وقتی عصبانی باشه چنین رفتارهایی ازش سر میزنه با اینکه بچه هم نیستما... ۳۲ سالمه) با اینحال بازم سعی میکنم احترام بابام رو نگه دارم...میدونم دوستم داره میدونم نگرانمه ها اما سواد رفتار با دختر جوون رو نداره تا وقتی بچه بودم واقعا دوتا رفیق بودیم اما از وقتی پا به دوران جوونی و دانشجویی گذاشتم یهو همه چی عوض شد ولی میدونم از روی کینه و عداوت نیست بلکه فقط بلد نیست چطور رفتار کنه...اگر چه الان خیلی خیلی بهتر از چند سال قبلش شده
همه اینا رو گفتم که گلم بدونی من درکت میکنم اما عزیزم سعی کن بدی رو با بدی جواب ندی و روح پاک و لطیفت رو با انتقام و جبران کردی بدی با بدی، تیره و کدر نکنی عزیزم
آرزو میکنم مادرت یکمی سر عقل بیاد و رفتارش رو اصلاح کنه و زندگی آروم و پر عشقی رو تجربه کنی خواهر گلم
