من دلم نمیخواد رو خط قرمزام پا بزارن.دوست دارم با همه دوست باشم اما در حد اعتدال رابطه داشته باشم باهاشون.از صمیمیت های بیجا،بی احترامی به بهونه شوخی بدم میاد.شوخی رو دوست دارم اما شوخی های بجا و بدون خورد کردن طرف مقابل.دلم نمیخواد به دیگران اونقدی رو بدم که تو زندگیم سرک بکش و سوالای شخصی که مربوط به زندگیمه بپرسن.احترام میزارم و احترامم میخوام حالا هرچند دیگران بگن من چرا اینقدر خشکم و چرا سردم ولی از نظر خودم خوبه.از نظر خودم خیلی هم خوبه
مثل خودم باشن که نیستن
منم این جوریم .
دوستم میگه مث ماست می مونی
احساس نداری😑
مثل خودم باهام رفتار کنن
ولی متاسفانه گند میزنن
دوست دارم آدم ها حد و مرز شون رعایت کنن از صمیمیت زیاد خوشم نمیاد از سادگی زیاد و و احساس راحتی زیاد کردن خوشم نمیاد
نه من برونگرام.هرکیو دوست داشته باشم بغلش میکنم،شوخی های به جا میکنم بدون اینکه کسیو مسخره کنم،به بزرگترم به بهونه راحت بودن باهاش بی احترامی نمیکنم اما نمیدونم باز ادما چی ازم میخوان؟قبلا فکر میکردم مشکل از منه اما به این نتیجه رسیدم اصلا خودمو تغییر ندم و دست به شخصیتم نزنم اونا باید توقعشونو از من کمتر کنن
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
38 ثانیه پیش
41 ثانیه پیش
41 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
