من قدم کوتاهه و به کوچولو بودن معروفم و من خودم اینو دوست ندارم
اون با حالت شوخی بهم گفت کوتوله (با یه نگاه حرص درار) منم بهش گفتم چاقال یعنی نمیدونید چقدر بهش برخورد حتی دوست مشترکمون خودشو انداخت وسط که چرا همچین حرفی بهش زدی انگار نه انگار که اون قد منو مسخره کرده
کلا دوستم یه حالتی داره که اگه پیشش راحت باشی اخر یا تورو ضایع میکنه تا یجور نگاهت میکنه که از راحت بودن باهاش پشیمون میشی چون تخریبت میکنه اما از اونور همش بهم میگه تو مرموزی و از اون خواهر شوهرای سلیطه میشی در صورتی که خودش شاید در ظاهر خیلی برونگرا و مشتی بنظر بیاد اما کسیه که برا خوشگذرونی و وقت گذرون با ادمه کسی که باهاش دوست باشه اینو متوجه میشه
بعد مثلا بخاطر اینکه بقیه بهش بگن وای چقد فلانی شاخه بیخودی به من میگه پیکمی با اینکه هیچ کار نکردم یا الکی با بقیه میفته دعوا میفته به جون اشناهام بعد میگه طرف منو بگیر
بنظرتون حق با من بود؟
