بله می دونم چی میگی
پسر من همیشه جز سه تا شاگرد برتر کلاسشون بوده و هست، بسیار هم تیزهوش هست و ریاضیش عالی ولی تو مدرسه دولتی هیچ ارزش و احترام خاصی بهش قائل نمیشن نه تشویقی، نه جایزه ای نه لوح تقدیری فقط دو سه ماه که از سال می گذره معلم هاش می فهمند زرنگه بهش کمی بیشتر از بچه های دیگه توجه می کنند که بازم در حد توجه به تنبل ترین بچه غیر انتفاعی نیست
ولی خوب همسرم میگه همین توجهی که تو مدرسه دولتی از سعی و تلاشش به دست میاره خیلی بهتر از ارزشی هست که تو غیرانتفاعی از پول من و تو به دست بیاره
بگذار یاد بگیره خودش تو جامعه بجنگه برای دیده شدن و پیروز شدن
البته حرفش خیلی منطقی هست، فکر کنم شما هم مثل من مادر حساسی هستید
معلمایی که پاسخ می دن اشتباه می کنن این توهین به شخصیته معلمه مادر تو خونه روی تخت خوابش دراز بکشه و هر لحظه معلم در اختیارش باشه من ساعت موظفمو از جونو دل مایه می زارم از محبتو تدریس ساعت ۱۲ که بشه تا آخر شب اختصاص به خانوادم و بچه هام داره
بله گفتم که چند ماه از سال که میگذره پسرم میشه مرکز توجه معلمش و خیلی بهش بها می دهند معلم هاش به خاطر درسش و تکالیف و خطش و...
ولی من دوست داشتم می بردمش مدرسه غیر انتفاعی چون شادترن، جشن و ...می گیرند ولی دولتی از این خبرها نیست
دیگه این به من مربوط نیس
چیزی ک خودشون خواستن از اولیا
اتفاقا روزای اول من اصلا عادت به پیام دادن
و تماس گرفتن ندارم خودشون اومدن پی وی
گفتن چرا فعال نیستین مگه تو گروه نیستین
گفتم من هستم تو گروه منتها ترجیح میدم
خواننده باشم اکثر سوالایی هم ک برام پیش
میاد میبینم مامانای دیگه تایپ کردن
اینه ک ترجیح میدم سکوت کنم کلا
مگه اینکه خیلی واجب باشه چیزی
