یچیز میگم همکلاسی دبیرستانم یه پسره مدتی باهاش دوست بود پسر خوبی بود به دوستم دست نمیزد حتی بوس میگفت بعد ازدواج بعدعقد هم کاری نمیکرد قبل عروسی جدا شدن نگفت دلیلش اما انگار پسره مشکل ناتوانی وعیب جنسی داشت پسری که میگفتیم چقدر سنگین نجیب
هیچ وقت نمی‌فهمن .چونننن فکر میکنن باید بشن عروسک جنسی طرف تا عشقشونو بهش ثابت کنند و طرف بیاد خواستگاریشون .چوننن پسرای هول خوب بلدن چه جوری با چرب زبانی دختر رو خر خودشون کنند و تا جایی که میتونن ازش سواری بگیرن
چقدر همه دیدگاه ها دوستی ها عوض شده اون وقت سال89منم بخاطر باهاش دوس بودم به زور باهام رابطه برقرار کرد مجبور شدم زنش شم با اینکه ازش بدم اومد دوازده سال بودم الان می‌خوام جدا شم واقعا چقدر هر نسل فرق میکنه طرز فکرا خوشبحال دهه هشتاد یا چقدر همه چی براشون خوب بود اینکه می‌دون کنار درس باید هنر بلد باشن اینکه همشون کار میکنن مستقل آن اینکه هر کسی با دوس پسر خودش هست رابطه داره تهش با همون ازدواج میکنه اینکه خانواده ها بیشتر درکشون میکنن مسایل آشنایی دوستی مخفیانه نیست دیگه اینکه همشون بیشتر سنشون میفهمن حجاب آرایش چادر نپوشیدن براشون راحت تر شد خدایی ما هفتاد یا خیلی بدبخت بودیم
ببین نمیفمن تا خودت نگی نمیفمه یبار دوبار بهش بگووو مستقیم اگ دوستت داشته راشه تکرار نمیکنه چون میدونه ناراحتت میکنه .
ولی اگ طبق چیزایی ک حالا خودت دیدی و فکر میکنی و صلاح میدونی مناسبت نیست کات کن
اما اگ خوبه دوسش داری و میدونی ازدواج ختم میشه بمون
