این دختر ۱۳ سالهای که اون سؤال رو پرسیده، علائم اضطراب و استرس شدید رو نشون میده: لرزش دست، تپش قلب، نگرانی مداوم حتی برای مسائل کوچک، و احساس ناآرامی.
این حالتها در سن نوجوانی زیاد دیده میشه، ولی اگر ادامه پیدا کنه میتونه به اضطراب مزمن تبدیل بشه.
✅ چند نکتهای که میتونه بهش کمک کنه (البته در حد راهنمایی اولیه، نه جایگزین پزشک یا روانشناس):
1. آرامسازی بدن
تمرین تنفس عمیق: نفس رو ۴ ثانیه بگیره، ۴ ثانیه نگه داره، ۶–۸ ثانیه بیرون بده.
ورزش سبک مثل پیادهروی یا دوچرخهسواری خیلی کمک میکنه.
2. مدیریت فکرها
وقتی افکار منفی یا نگرانی میاد، بنویسه روی کاغذ. این کار ذهن رو سبکتر میکنه.
یاد بگیره که افکار همیشه واقعیت نیستند؛ خیلی از نگرانیها فقط “احساس” هستن.
3. حمایت اطرافیان
لازمه با یک بزرگتر مورد اعتماد (مثلاً مادر، خواهر، یا مشاور مدرسه) صحبت کنه. نگه داشتن این استرسها توی خودش ممکنه بدترش کنه.
4. خواب و تغذیه
خواب کافی (۸–۹ ساعت در شب) خیلی روی استرس اثر داره.
کم کردن نوشابه، چای پررنگ و قهوه (کافئین) چون ضربان قلب رو بالا میبرن.
5. اگر ادامه داشت یا شدید شد
حتماً باید با روانشناس کودک و نوجوان یا مشاور مدرسه صحبت کنه.
گاهی این حالتها به اختلال اضطراب یا حتی مشکلات جسمی (مثل تیروئید) ربط داره و بررسی پزشکی لازمه.