سلام ناراحتم از خانوادم کمک کنین

من 33 سالمه تاحالا ارایشگاه بیرون نرفتم هادت کردم خاهرام کلی پول ازم میگرین بابت دستمزد کارام اما منت میذارن همش میگن جایی دیگه میرفتی2 تمن بیشتر میگرفتن و اینکه یبار خاستم برم مسافرت کلی ذوق داشتم قبلش موژه بکارم و ناخن بکارم بالذت برم عین همه خانوما اما عوا راه انداختن و کنسلش کردن و منم بدون کار زیبایی رفتم فقط این نیست نمیذارن مادرم خونم بیاد کمکم باشه من شاغلم خیلی ناراحت میشم الان شوهرم ماموریته نمیان میگن تو بیا منم حوصله ندارم 7 شب برم صب 7صب درام برم سر کار مادرهمسرم میگه بیا خونه ما من دلم نمیخاد بهش نشون بدم خانوادم پشتم نیستن چن تیکه میندازن

من شاغلم برای داداشم کارپیداکردم کمک کردم به خانواده خیلی به خاهرام اما ذاتا خوششون نمیاد مادرم انقد بی احساسه 3 روز شوهرم ماموریته یزنگ نزده اما من میبرمش شنا همه حا خیلی ناراحتم بنظرم باید تجدید رفتار کنم هروز با اینکه خاهرام تو سختی نامردن زنگ بهوشن میزنم مدام تو حرفاشون میگن ارایشگاه ما نیا وقتی بحث میشه بایت تاتو ابرو خب فقط پیش خاهرم میرم سر این موضوع احساس میکنم خیلی جولان میدن

چن مادر شوهرم مادر 80 سالش همیشه پشتشو داره و خودش هروز به شوهرم زنگ میزنه حالشو میپرسه از بس شورشو در میاره منم خجالت میکشم یوقتا مادرمو مجبور میکنم حوامو داشته باشه جلو اینا احساس ضعف میکنم اما خب دارم اذیت میشم من هیچ نیازی به محبت خانوادم اگر اجباری باشه ندارم.اما خب خیلی سرد هستن حتی برای دعوت کردن شوهرم خونه بابام کلی بهشون میگم اصلا براشون مهم نیست

هرکی منو مبیبنه میگه خانواده همسرت خوبن بچسب به اینا اما پدر مادرش منت میذارن یکاری میکنن میگن خانوادت برات نکرد اصلا احساس راحتی ندارم یعنی میگن بیا برو این حرفا کمک خیلی میکنن اما تهش منت میذارن و میگن خانوادت نیستن

دوستم میگه تو باید عزت نفس داشته باشی جلو مادرشوهرت بگی من از پس کارام برمیام مادرم هستن اما من نخاستم بیافتن تو زحمت میگه اینجوری دهنشون بسته میشه ضعف نشون دادی ک درقبال محبت مقایسه میکنن