تا مجرد بودم هیچ خرجی برامون نمیکردن ، تا ازدواج کردم هر بن بستی مالی رسیدم گفتن به ما چه شوهرت و خانوادش وظیفشون هست ، در مقابل بی پولی من فقط نگاه کردند و خندیدند ، مثلا یکبار مبلغ کمی نیاز داشتم خندیدن و گفتن یعنی اینقدر هم نداری ، اینقدر که پولی نیست ، خدا خواست و الان درامد خودم و شوهرم خوب شده ، بعد میگن تو چرا همش طرف خانواده شوهر و شوهرتی ، خانواده شوهرم خیلی بدی در حقم کردند و هم چنین شوهرم، اما هر وقت قرضی خواستیم بهمون دادن و ما هم زود پس دادیم ، اما خانواده من داشتند و ندادند ، مادرم چند برابرش رو بحساب کار خیر میداد بیرون
حق داری .فامیل و اقوام برای روزهای
سختی هست نه فقط بگو بخند
من اگر با اونا بد بشم ، فردا روز جایی گیر کنم خانواده خودم یک قرون کف دستم نمیزارن
خدا براتدبیشتر کنه
ول کن گل روح و ذهنت درگیر چیزی ها خوب کم
به بچش نمیداد اون وقت خیر میداد بیرون آدم میمونه از دست چنین کسایی چی بگه واقعا
مادر من که الآنم که پدرم فوت کرده و حدود ۷۰ میلیارد ارث گذاشته میگه ارث مال پسرای دخترا باید از ارثشون بگذرن
واقعا درک نمیکنم وقتی بجه آوردی تا آخر عمر مسئولیتشون رو قول کردی چه تو سختی چه راحتی نه که کلا خرجشو بدی نه ولی تو سختی دستسو بگیری فقط فاق والدین نداریم عاق اولاد هم داریم وقتی اینطور ظلم میکنن دارن و نمیدن یعنی خدا قبول میکنه همچین خیریو
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
