گذشته نما یا فِلش بَک
نویسنده در حین روایت داستان اصلی، به زمان گذشته برگردد و وقایعی را که پیش از زمان حال داستان رخ دادهاند، را می نویسد.
مثلا شخصیت اصلی داستان به خاطرات و اتفاقات گذشته بر می گردد.
هدف از آن:ارائه اطلاعات ضروری به مخاطب است که درک او را از شخصیتها، انگیزههایشان، روابط بین آنها، یا وقایع فعلی داستان را عمیقتر کند
.نکته:گذشته نما معمولاً با نشانههای واضحی آغاز و پایان مییابد تا مخاطب سردرگم نشود
.اگر درست و به جا استفاده شود قطعا عمق بیشتر به فضا و شخصیت داستان می دهد.