مادرشوهرم و دخترش

عزیزم تو شهرستان رسمه از مادرشوهر پدرشوهر نکهداری میکنن مخصوصا اگر سنشون زیاد باشه.حالا یا بچه ها نوبتی نگه میدارن یا پسر بزرک نگه میداره یا پسر اخری نگه میداره یا یکی از بچه ها.به هر حال  توافقیه.بعد مثلا صحبت میکنن قرار میذارن میگن خونه ای که مال این پدر مادره برسه به بچه ای که داره ازشون نگهداری میکنه.بقیه اموالشونم بین همه بچه ها تقسیم میشه.متاسفانه چون تقریبا سنشونم بالاست مخصوصا مادره بسیار ادم رو مخیه.مادرشوهر خودم بود دیگه.خدا بیامرزتش یعنی خونه ی هر پسری میرفت میموند دهن اون عروس بیچاره اسفالت بود.هی سر ب سره بچه تا میذاشت دادشونو درمیاورد مثلا روزی ده بار ب پسر من میگفت اسباب بازیاتو ببرم برا پسرعموت این بچه اعصابش خورد میشد.خیییلی ترسو بود یعنی روز روشن میتذسیده یک ساعت تو خونه تنها باشه‌.شب ب هیچ وجه تنها نمیخوابید.ماشاالله انقدر هم زبونش تند و تیز بود.خیلی سخته 

ببخشید واضح میگم اتفاقا با شوهرت سرد نشو .باهاش رابطه پرسروصدا داشته باش.بزار نصف شب بشنوند. لباسهای باز بپوش جلوشون. برو اتاق شوهرتم صدا کن. البته اگه شوهرت مرد هات و گرمیه. لوندی کن پیش شوهرت. اگه تا حالا نبودی بعد از این باش لطفا. دنبال ذکر و معجزه نباش.سیاست زنانگیت بزرگترین معجزه است.

پدر و مادرت کجان؟

این راهو امتحان کردی که بیخیال بشی.مثلا از خونه بری خونه مادرت 

چند روز اونجا بمونی چون مادرت بیمار شده 

یا خواهر و یا برادری داری که باهات همکاری کنن بیان خونت چند روز بمونن و طرفو متلک بارون کنن؟

یا یه کاری برات پیش بیاد و به خواهر شوهر بگی غذا درست کنه.

یا جارو نکنی 

بگی من دارم غذا میپزم فلانی میشه جارو کنی جلوی شوهرت.

یا کمتر سرویس بدی 

بگی عزیزم اینجا دیگه خونه خودتونه راحت باشین خودتون میوه بردارین یا غذا درست کنید.

از اینجور کارها رو امتحان کردی 

چون حس میکنم که زندگی مفت و مجانی گیرشون اومده.

موضوع تنهایی نیست.موضوع این هست که اگه برن خونه مستقل،خواهرشوهر باید غذا بپزه.مادرشوهر باید تمیزکاری کنه.ممکنه اینجور که الان همچیز در دسترس هست براشون.اونجا نباشه.

برای همین نمیرن.

نمیدونم وقتی اومدن خواستگاریت بهت گفته نگهداری مادرم به عهده منه یا نه.اگر گفته و قبول کردی که هیچی.اگر بعد از عروسیتپن مشخص شد باید با شما زندگی کنه نباید زیر بار میرفتی و باید میکفتی همچین قراری با هم نداشتیم و من نمیتونم مادرتو نکهدارم.

اسی با برادرشوهرات  صحبت بگو باید بهم امتیاز بدین نمیدونم پولی طلایی ملکی چیزی بدین وگرنه دیگه مراقبت نمیکنم اینجوری خودشون جدا میکنن

اخمو تخم کن بهشون خیلی کار بده ،یکم غرغر کن با شوهرت شوخی کن خیلی کارا میشه بکنی

همونه پس تو گذشته ی خودشون که زندگی جمعی داشتن موندن 

بگو لامصب اون موقع عشایر بودین زندگی دسته جمعی ییلاق قشلاقی داشتید الان دیگه هر کی مستقل هست قرار نیس تو خونه های همدیگه بریم با هم زندگی کنیم که 

کاش از اول می‌دونستی مادر شوهرت باهاتون هست و این قانون رو داشتن که باهم زندگی کنند ازدواج نمی‌کردی یا قبول نمی‌کردی به فکری میکرد همسرت 

الان دیگه کاری نمیشه کرد .پررو تر از این حرفان 

قهرم کنی بری خونه مامانت مادر دختر از خداشونه جاتو هم سریع پر میکنن

اسی یه مدت تحمل کن خودتو بزن به تنبلی خونه رو کثیف نگه دار غذا درس نکن یا دیر وقت بزار جلوشون به خودت و بچت خیلی برس بزار حرص بخورن مگه بچن آخه ؟