بله عزیزم،برای پسر ناپسند هست که سی و چند سالگی مجرد و بی پول باشه
چون پسر هم راحتتر میتونه کار پیدا کنه و هرجور کاری و هر مدل محیطی رو میتونه برای کار امتحان کنه پس میتونه مثلاً تا سی و پنج سالگی شغل و درآمد و حداقل یه خونه چهل متری وسط شهر داشته باشه،کما اینکه خیلی از دخترا تا حدود سی سالگی با وجود تمام محدودیت ها تو این زمونه میتونه خونه بخرن،هرچند کوچیک.
دوم اینکه پسر کنشگر ازدواج هست، میتونه اونقدر خواستگاری بره تا انتخاب کنه، پسری که قصدش ازدواج باشه حداکثر تا شیش ماه طول میکشه که دختر مدنظرش رو پیدا کنه، مگر اینکه شرایط استثنایی یا حادی داشته باشه
مثل دختر نیست که ممکنه سالهای سال یه پیشنهاد هم نداشته باشه