یعنی خدا روزی بچه ها رو میده دست ابر قدرت ها و استعمارگرا و …؟
اتفاقا خیلی والدینم بچه هاشونو رها نکردن ولی بازم نمیرسونن
الان نگهبان مجتمع خودمون ۳ تا بچه داره دو جا هم کار میکنه ولی نمیرسونن بچه هاش با دمپایی پاره و لباسایی که براشون کوچیک شده این ور اون ور میرن یه بار ظهر دختر ۹ سالش نشسته بود گوشه حیاط مامانم دیده بود گرسنه هست براش غذا برده بود خدا میدونه چقد گرسنه میمونن این بچه ها
پدرشون مشخص هست منتهی گردن نمیگیره
اون خانمایی هم که اعتیاد دارن، بهزیستی ازشون حمایت میکنه ترک کنن، کار پیدا کنن و مستقل بشن. کمیته امداد هم همینطور. وقتی معتاد شده اینا هم اثرات بعدش هست
خدا گفته داخل سختی ها انسان دوام بیاره چون ازمایش هستن و سراغ مواد و الکل و اینها هم نره. حالا کسی که به حرف خدا گوش نمیکنه، یعنی از خدا بیشتر میدونسته که به خودش اجازه داده یا در کل خوداگاه کار اشتباه کرده؟ چون هر دوی این موارد اشتباه و گناه گردن اون فرد هستن
ببین الان خانواده ها از مرحله ی نون خالی جذشتن
چون حتی یه کارگر معمولی هم ماهی ۲۰ تا ۳۰ تومن درامد داره که برا زندگی معمولی یک یا دوتا بچه کافیه و به نون خالی نمیرسه
ولی بچه های زنا زاده و حاصل روابط نا مشروع بیشتر تو این شرتیطن که ناخواسته ان و اصلا عقلی نیست
پدر خود منم سن جوانی ازدواج کرد اضافه کار برمیداشت یادمه ، مادرم داخل خرج های اضافه قناعت میکرد، اما تلاششون رو میکردن
هر کس وضع زندگی اون موقعشون رو میدید بهشون میخندید اما دست از تلاش برنداشتن
در ضمن توکل به خدا و مال حلال، برکت رو زیاد میکنه روزی چند برابر میشه
اتفاقا اروپا و آمریکا برای اکثر مردم خیلی معمولی هست که قبل از ازدواج کردن بچه میارن یعنی به قول شما بچشون زنا زاده هست ولی زندگی خوبیم دارن و بچه هاشونم هیچ مشکلی ندارن
دختر عمه مامان خودم آمریکا بزرگ شده و قبل از ازدواج بچه دار شد بعد دو تا بچه تازه ازدواج کردن ولی زندگیشون مشکلی نداره
بازم میگم دوتا بچه رو با حقوق کارگری هم میشه به حد متوسط بزرگ کرد
و اون بخشی که میگن خداروزی رسانه ینی باید خودتم تلاشت دخیل باشه
من یدونه بچه دارم و همینو میخام درست بزرگ کنم
دقیقا سالی که باردارشدم شوهرم پیشنهاد کاری جای بهتری داشت
ببین شرایط و فشار کاری دوبرابر بود حقوق سه برابر
خب خودش تلاش بیشترو به جون خرید و روزی بچه هم رسید🤷🏻♀️
درسته منم نگفتم این چیزا رو کم داشتیم
ولی یادمه مامانم برعکس خانمای همسن سالش که هر ماه مانتوی جدید میخریدن، یه مانتو رو اینقدر خوب نگهداری میکرد تا چند سال کار میکرد.
اسراف نمیکرد هیچوقت و هنوز هم همینطوره
وگرنه از نظر غذا و پوشاک از خیلیا که حقوق چند برابری داشتن، بهتر بودیم.
خانمای اینجا من دیدم میگن هر سال ظرف و ظروف جدید میخرن اما ما تا وقتی که دیگه به یه حد معینی برسه ظرف های لب پریده یا شکسته، ظرف میخریدیم که تازه اونم اکثرا هدیه میگرفتیم اما نخریدیم
ولی همینجا به خانمه بگی خب یکم پول لوازم ارایشت رو کم کن، ظرف سالی یه بار زیاده رویه، یا به شوهره بگی کافه و رفیق گردی نکن، با ماشین دور دور نکن، بهشون بر میخوره میگن پس چطور زندگی کنیم!
خدا رو میخوان خرما هم میخوان
