نیمه شب بیرون زدم رفتم پی می خواریم تا در میخانه رفتم در پی دلداریم
دوش دیدم در میخانه صفست از عاشقان ای ناخورده می من به شما رسیده ام یارم آخر ز غمه عشق تو دیوانه شدم بیخود از خود شدمو راهیه میخانه شدم
آنقدر باده بنوشم که شوم مستو خراب نه دگر دوست شناسم نه دگر جام شراب
ب خودت رحم کن لااقل😁
خوش خرامان میروی ای جان جان بی من مرو سرو ب خرامان منی در دل و جان بی من مرو .. این جهان با تو خوش است و ان جهان با تو خوش است این جهان بی من مباش و ان جهان بی من مرو 👌
صفا باشه😄😄
توبه کردم که دگر می نخورم در همه عمر به جز از امشب و فردا شب و شبهای دگر
