خیلی دلم میخواست وقتی از دنیا سیرم بیاد بغلم کنه و بگه میفهممت عزیزم... حق باتوعه...
میدونم آدما در حقت بد کردن... موهامو از بچگی بلند کردم برای نوازش یه مرد... اما هیچوقت جز تو رخت خواب موهام نوازش نشد...
من درک نشدم
من خسته ام
روحم خستس
اما براش مهم نبود
هر وقت قهر کردم اونم سکوت کرد تا خودم مجبور شم بعد چند روز برم صحبت کنم💔
من یه دختر جوونم که درک نشدم... عشق ی مرد رو تجربه نکردم🥲😭
من تو اوج جوونی مردم...
انگار خودم تاپیک زدم
قلبم و روحم درد داره
دلم خیلی گرفته
اکثر ما خانوما همینیم
فقط موقعی رابطه اونم مگ چی بشه کمی لمس بشیم
ورگرنن فقط زن رو یه کنیز می بینن
منم دقیقا مثل خودت تا وقتی به سازشم خوبه اما به محض اینکه بر خلاف میلشم هر چقدر اشک میریزم و گریه میکنم فقط سکوت و بی حوصلگی و بعد که مجبور میشم قهر کنم دیگه سراغی ازم نمیگیره مرد فروردینی خودشیفته ی عوضی
اونقدر حالم بده حس خفگی دارم... من دختر مستقلی بودم نمیدونم بعد ازدواج چه بلایی سر آدم میاد که اینقدر محتاج یه نوازش یا محبت میشه
چه غم انگیز
