سلام بچه ها ، خیلی دلم گرفته ، دختر مجرد ۳۱ ساله ام ، خیلی سختی کشیدم ، اهل دوستی با پسری نبودم و نیستم ، نمی دونم چرا هر خواستگاری هم میاد جور نمیشه ، انقدر دلم گرفته ، سنم داره بالا میره غصمه ، دیگه دارم کلا قید ازدواج رو می زنم ، چه سوره ای بخونم ، چیکار کنم اروم بشم ، حتی انقدر از خدا گله و شکایت می کنم و باهاش قهر می کنم نماز نمی خونم بعد آشتی می کنم ، خیلی دلم پره
هرکسی ی مشکلی داره عزیزم . میدونم شرایط برات سخته ولی باور کن نصف کسایی که متاهلن ناراضین و دلشون میخواد ب گذشته برگردن . میدونی وقتی مجردی امید داری به اینکه ازدواج میکنه و تموم میشه غمات ولی وقتی متاهلی بچه داری هیچ راه فراری و امیدی نداری
آره حق با شماست ولی زندگیم داره زهر میشه ۱۳ سال خودش یه عمره دارم دعا می کنم نمیشه ، شبا بی خوابم ، ...
میفهممت عزیزم ولی ی چیزیو رو تجربه بهت میگم هر چیو که بزور از خدا بخای تهش اصلن خوب نیست . من با شوهرم کلی مشکل داشتم ولی فقط میخاستم که بمونه هر جوری شده تهش بعد چن سال پشیمونم چون دیگه نمیتونه بی توجه بودن و خیانت و هزار اخلاق بد دیگش تحمل کنم . شوهرم بچه دار نمیشد کلی نذر و دعا و مقاومت ک خدا بهم بچه داد حالا دردم اینه که بخاطر همین بچه هام نمیتونم ازین زندگی برم مجبورم بسوزم . سعی کن یجور دیگه خوشبختی رو پیدا کنی عزیزدلم