به نظر من تو این شرایط وقتی می بینید پافشاری دارن، مستقیما نه نباید بیارید، ولی طوری رفتاری کنید که از هزارتا نه شدیرتر باشه، اونم نه دعوا و اعصاب خوردکنی، هر مرد و هر زندگی هم بالاخره قلق خاص خودشو داره
تهدید اینجور موقع ها (شرایطی که همسر استارتر اصرار به رفتن داره)، جواب نمیده، چون اگر هم نره بدجور بعدا اذیت می کنه، مردها این اخلاقشون خیلی بده که اگه کاری رو که حتما میخوان انجام بدن با ادید و زور مجبور بشن که انجام ندن، بعدا هزارتا بدتر از اونو میخوان سر زن و زندگیشون بیارن
عزیزم باید کاری کنید که این نرفتن دلیلش فقط مخالفت مستقیم شما نباشه، از احساسات زنونه استفاده کنید، من الان چیزی نپتو ذهنم نمیاد، ولی مثلا، شبا پاشید برید بشینید جایی گریه کنید، که بیدار بشه، هرچی هم پرسید چرا گریه میکنید اصلا به این موضوع اشاره نکنید، به بچه ها زیاد توجه نکنید، اگه ازتون پرسید بگید اصلا تمام انرژی و توانم گرفته شده، موقع کار چیزی رو از دستتون بندازید، وقتی دارید با کسی حرف میزنید،جوری که همسرتون هم تقریبا بشنوه (البته نه انقدر مشخص که بفهمه منظورتون این هست که ایشون بشنوه) بگید انقدر ذهنم چند وقته مشغوله، تمرکزندارم، اگه سرکار میرید، برید دکتر و استعلاجی بگیرید و بمونید خونه، وقتی همسرتون خونه هست، گوشی خودتون یا خونه زنگ میخوره اصلا سمت گوشی نرید و تمایلی با اینکه بخواید با کسی حرف بزنید از خودتون نشون ندید (به خصوص افرادی که میدونه همسرتون دوسشون دارید)، یا هرکار دیگه ای که به ذهن خودتون میرسه
البته شرایط شما الان کمی حاد تر شده با صحبت هایی که بین تون زده شده
به نظر من، بذارید بره همسرتون، و مثل اون کاربر عزیزی که گفتن جوری رفتار کردن که همسرشون به گریه و التماس افتاد رفتار کنید
اینطوری اذیت های مداوم و حرف از رفتن های مکرر رو حداقل دیگه ندارید و این شمایید که میتونید حرفتون جلو باشه همیشه که صد البته نباید همه جا ازش استفاده کنید که ارزش خودشو از دست بده
موفق باشید عزیزم