سید ابن طاووس می گوید:
در سامرا بودم، شبی هنگام سحر شنیدم که مولایم مهدی علیه السّلام این گونه دعا می خواند:
"خدایا به حق آنکه با او مناجات کرد و به حق آنکه در خشکی و دریا تو را خواند، بر فقرای مومنین به غنا و ثروت و بر بیمارانشان به شفا و سلامتی و بر زندگانشان به لطف و کرم و بر امواتشان به بخشش و رحمت و بر مسافران و غریبانشان به بازگشت به وطن هایشان همراه با سلامتی، تفضّل فرما".
مهج الدعوات، ص 523.
یکی از القاب ویژهی امام مهدی علیه السّلام، «غوث» به معنی فریادرس است:
"السَّلامُ عَلَیکَ أَیُّهَا العَلَمُ المَنصُوبُ.. وَ الغَوثُ وَ الرَّحمَةُ الوَاسِعَةُ".
سلام بر تو ای پرچم افراشته... و فریادرس و رحمت بیکران.
مفاتیح الجنان، فرازی از زیارت آل یاسین
آری، او پناه بی پناهان و امیدِ ناامیدان و فریادرس بیچارگان و درماندگان است؛ چنان که در خبرالبوالوفای شیرازی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله در عالم خواب به او فرمود:
"چون درمانده و گرفتار شدی، پس به حضرت حجت استغاثه کن که او تو را در می یابد و حجت برای کسی که از او استغاثه کند پناه و فریادرس است".
نجم الثاقب، ص 787 و 730؛ منتهی الآمال، ج2، ص 333.
منبع: کتاب میر مهر و سایت عرفان و راسخون.
منابع بیشتر برای مطالعه:
1. میر مهر، پور سیدآقایی.
2. مهر بی کران، محمد حسن شاه آبادی.
3. مهر محبوب، سید حسین حسینی
4. عنایات حضرت مهدی علیه السّلام به علما و طلاب، محمد رضا باقی اصفهانی.