خیلی وقتا از آدمها زخم میخوری.
اعتماد میکنی، میذاری نزدیک بشن، بعد یه جایی رها میشی وسط راه.
اولش درد داره، خیلی هم زیاد…
اما بعد که میگذره میفهمی خدا با دست خودش اونارو برداشت تا راهت سبکتر بشه.
یاد میگیری به جای دل بستن به هر کسی، دلتو بدی به اون کسی که هیچوقت تنها نمیذاره: خدا.