ببین همیشه اینجوری قضیه رو نگاه نکن که چون این فرد خودشیفتگی داره پس کاملا آدم منفی هست و ویژگی مثبتی نداره
سعی کن برای اینکه تحمل کردنش برات راحت باشه بیشتر به چشم یک بیمار نگاهش کنی اینجوری نگاهت دلسوزانه تر میشه و میفهمی که اون حتما خیلی توی زندگیش تخریب شده که داره اینجوری رفتار میکنه صحبت باهاش بکن ولی فقط در حد نیاز بیشتر از حد لازم صحبت نکن ولی پس هم نزن وقتی اومد طرفت چون رفتاراش بدتر میشه
هرچی باهاشون راه بیای بیشترسواستفاده میکنن هرکاری میکنن مقصرت میکنن احساس گناه میدن اخرش میگن مگه چکارکردیم بازی روانی درمیارن
خیلی درد داره کاری میکنن واقعا روانی بشی اونقدرعذابت میدن فکرمیکنی نکنه واقعا تومقصری نکنه من اشتباه کردم ب شک میندازنت گردن نمیگیرن اشتباهاتشون
دعوا رو جوری برا خانواده ها تعریف میکرد که همه حق رو به اون بدن حتی دروغ میگفت
دائم قهر بود با سکوتش تنبیه میکرد مثلا میرفت از همه جا بلاک میکرد تا من برم سمتش
لجباز بود مثلا کارایی میکرد که من خوشم نمیاد و خودش میگفت از لج تو میکنم
حق ب جانب بود همیشه فکر میکرد حق باهاشه، و این دیگران هستن مقصرن میگفت اگه کاری هم کردم تقصیر توعه
اگه اعتراض میکردم تهدیدم میکرد که ولم میکنه
احساس همدلی هم نداشت
عزیزم خیلی فکر گردم روی جواب سوالت
من روانشناس نیستم
نوع معروفش شخصیتهای رمانها و فیلمهاست که دیدی
آدمهای خیلی باهوش و نابغه، یا خیلی زیبا، خیلی موفق، خیلی پولدار که متکبر خودشیفته ان
یه نوعش خودشیفته پنهانه. اینها ویژگیهای اصلی خودشیفته ها که مشترکه بینشون دارند. ولی متکبر به نطر نمیان. ممکنه مضطرب به نظر بیان. مطلوم نمایی می کنند. دیگران رو مسوول مشکلاتشون می دونند و ..
