خانومای عزیز من واقعا درمونده شدم ازتون راهنمایی درست و درمون میخوام خواهشا کسایی که واقعا تجربه داشتن نڟرشون رو بگن .
شوهر من یه سری اخلاقای خاصی داره مثلا برای امروز من از قبل پیش خودم برنامه ریزی کرده بودم و صبح زود بیدار شدم برای ناهار خورشت بار گذاشتم همزمان برای شامم که میخواستم الویه درست کنم وسایلشو آماده کردم ( چون عصری میخواستم برم آرایشگاه همون صبح شام هم درست کردم ) بعدش میخواستم به کارای درسی خودم برسم و به شوهرمم گفته بودم که کار دارم . با جزئیات تعریف کردم که بدونید چقدر با برنامه پیش رفتم که هم به کارای خونم برسم هم کارای درسیم ، ولیییییی شوهرم همه برنامه هامو با اینکه بهش اطلاع داده بودم بهم زد حالا چطوری؟؟؟ شوهرم یه کفشی رو برای تعمیر داده بود صبح گفت میرم اونو تحویل بگیرم رفت و نیم ساعت بعد در حالی که اعصابش خورد بود یهم زنگ زد گفت کفشمو خراب کرده گفته کفی اش کوچیکه و .... خلاصه باید برم بازار کفی که دیروز خریدم رو عوض کنم تو هم بیا چون مغازش یادم نیست!!!! در حالیکه دیروز خریده بودیم ! دو بار بهش گفتم من کار دارم عزیزم خودت میتوتی بری دیگه برو اونجا بپرس قطعا پیدا میکنی دیدم باز اصرار میکنه گفتم باشه میام . حالا ایناش به کنار فکر کنید با وجوو این همه کار که داشتم همه رو گذاشتم کنار باهاش رفتم بازار ! بعد چون اعصابش خورده عین گاو سرشو انداخته پایین دو متر جلوتر از من میره ! تو دلم گفت خدایا اینکه خودش بلده و داره جلو جلو تنهایی میره دیگه منو واسه چی آورده پس !!!خیلی ناراحت شدم گفتم الان یه دوستی آشنایی ببینه فکر میکنه ما دعوا کردیم وسط خیایون ولی هیچی بهش نگفتم خودمو کنترل کردم تا اومدیم خونه خیلی ناراخت بودم اول نمیخواستم صخبتی باهاش بکنم ولی ترجیح دادم به جای خودخوری بشینم باهاش حرف بزنم اولشم خدایی آروم بودم ولی همینکه گفتم چرا اینجوری برخورد کردی من برای شما وقت گذاشتم از کارم زدم اومدم باهات بعد تو سرتو انداختی جلو جلو میری خیلی زشت بود حرکتت برگشت گفت آخه گفاشه گفته هر جا رفتی تا دوازده و نیم برگرد ! منم عجله داشتم !!!! گفتم یعنی کفاشی که کفشت رو خراب کرده وقت اون برات مهمه ولی وقت من برات مهم نیست دیگه واقعا جوش آوردم و صدامو بردم بالا و دعوامون شد حالا اون حق به جانب شده و قیافه گرفته و با من حرف نمیزنه و کلا من تقصیر کار شدم!
