فدایی سرت ، زندگی کلا یعنی تجربه کردن و یاد گرفتن خداروشکر که خانواده ی خوبی داری و حمایتت می کنند ، ولی سعی کن در مقابل رفتار بقیه اول فکر کنی تمام جوانب رو در نظر بگیری بعدش جواب بدی یا عکس العمل نشون بدی اونم با بی احترامی نه مودبانه ، ان شاءالله دو تا خانواده هم با هم گرم میگیرند و بهترین عروسی رو می گیری و با افتخار میری خونه ی بخت
ببین من خودمم مشکلم همین شکل بود و چه بسا بیشتر از شما، نه خرج کرذن برامون نه خرید کردن نه مراسم هیچی هیچی
من قبول کردم بخاطر همسرم ولی حتی حاضر نمیشدن یه زنگ کوچک بزنن به خانوادم ،چرا چون تمایل نداشتن بعد از یکسال عقد بریم سر زندگیمون و اینکه انتظار داشتن من بیام اجازه بگیرم ازشون برای محل سکونتم!!!!
منم تو چند ماه اخیر عقدم با محبت و مهربونی همسرم و سمت خودم اوردم با ناز کردن با ابراز ناراحتی از خانوادش ولی به شکل درست و تو موقعیت درست که حالش خوب بود و منطقی میپذیرفت این شد که اونم اومد جبهه خودم چون واقعا میدید حق با منه و من کاملا توجیهش کرده بودم، بعد ازدواجمون هم همونجور بیشعوریهاشون ادامه داشت، فکز کن وقتی مارو رسوندن خونه موقع رفتن همشون با پسرشون روبوسی کردن منو اصلا انگار نادیده گرفتند اینقدر اذیت کردن که حد نداره، ولی به مرور اینها میگذره و تهش روسیاهی به خودشون میمونه
اصلا نزار افکار منفی بیاد سراغت ، به جاش فقط فکر کن ببین چه جوری می تونی با صحبت با همسرت کاری کنی خانوادگی بیان خونه تون و دو تا خانواده رو سعی کن بهم نزدیک کن نزار کدورت ها بیشتر بشه ، مشخص دو تا خانواده اونم اوایل ازدواج به مشکلات این جوری برخورد می کنند فکر نکن فقط برای تو اتفاق افتاده نه ، برای اکثر مردم پیش میاد فقط این وسط شما و همسرت می تونید دو تا خانواده رو بهم نزدیک کنید و با خوشی عروسی بگیرید ، اسی تمام سعی تو با همسرت انجام بده بزارید از اول با دل خوش زندگی تون رو شروع کنید با دعاهای دو تا خانواده و از همه مهمتر خوشحالی شون
مرداااای بچه ننه..فقط این وسط یه شما دوتا ضربه میخوره
وای تاپیکت رو خوندم چقدز یاد خودم افتادم منم بیست سالم بود زمان کرونا چقدز اشتیاهات داشتم ولی تو اشتباهات منو تکرار نکن اون زمان تازه کرونا اومده بود شوهرمم تو بورس پولشو باخته بود میگفت بیا بدون عروسی بریم سرخونه و زندگیمون راستش برای خودم زیاد مهم مبود که عروسی بگیرم یا نگیرم از اون دخترا که عاشق لباس و مراسمن نبودم واقعا ولی خب اشتباه کردم بدون مشورت خانوادم گفتم باشه! بعد رفتیم خونه دیدیم برای اجاره خوشمون اومد قولنامه کردیم وای الان میگم چقدز اشتباه کردم بایدمیگفتم اول با خانوادم مشورت میکنم بعد اطلاع میدم خیلی بچگی کردم البته خانواده شوهرمم در جریان نبودنا خودمون دو تایی خودسرانه تصمیم گرقتیم که بعدشم مجبور شدیم فسخ کنیم و یه سال دیگم عقد موندیم که خیلی عواقب بدتر داشت ولی از من به شما نصیحت هر کاری میخوای کنی حتی اگه موافقم هستی الکی هم شده بگو اول با خانوادم مشورت کنم بعد یهتون اطلاع میدم
