ب یکی مثل من زندگی رو سخت میگیره
همش دلش میخواد ب زندگیش پایان بده
من اول نماز میخوندم روزه میگرفتم
الان فقط اسمم مسلمونه حتی ب عزاداریم امام حسینم اهمیت نمیدم کوچکترین احکام انجام نمیدم
مگه من چن سالمه
فقط ۱۷ سالمه
چرا انقدر باید عذاب بکشم
کنکورم و ایندم نابودشه
اخرشم مطمینم خودکشیه
فقط دلم میخواد تو ی کلبه دورافتاده تنها زندگی کنم
وگرنه خودمو میکشم ی روزی
چی میشد منم جای یکی از همسن و سالام بودم
چرا انقدر بدبختی تا کی
زندگی همینه به قرآن کسی نیست زندگیش گل و بلبل باشه ولی میدونی خدا ازت ناامید شده وقتی نتونستی از یه امتحان خدا بیای بیرون و دیگه احکام خدارو انجام نمیدی خدا هم نا امیدت کرده
اینها کاری به خدا نداره خدا مارو افرید عقل داد توانایی و حق انتخاب داد اگه الان بدبختیم چون پدر مادرمون راه درست نرفتند
چون فقط زندگيه تو كه پر از سختي نيست. زندگيه بقيه هم هست.
توي دوران خوشي همه ميتونيم نشون بديم بنده خوبي هستيم. بايد نشون بديم كه تو روزاي سخت هم بنده خوبي واسه خدا هستيم.
اين دنيا هم پر از ازمايش الهيه. نيومديم كه بمونيم. پس بايد حواسمون جمع باشه درست زندگي كنيم. ايمانمونو از دست نديم
خودت ميگي از حرفاشون.
دل كه سفره نيست ادم همه جا پهنش كنه و از بدبختياش بگه كه. مردم ظاهر رو حفظ ميكنن.
پس عزيزم به جاي مقايسه باطن زندگيه خودت با ظاهر زندگي ديگران،روي زندگي و اهدافت تمركز كن. به خدا توكل كن. برگرد سمتش تا بيشتر از هميشه كمكت كنه
فکر کن سال۱۴۵۰هس
ب هیچکدوم از آرزوهات نرسیدی خانه داری یه ازدواج خیلی معمولی یه زندگی خیلی معمولی نوه داری...
یانهایتش اصلا ازدواج نکردی تنها زندگی میکنی
نهایتش اینه دیگه
این مورد وترجیح میدی
یا اینکه ۳۰سال پیش در اثر خودکش مرده باشی
؟؟
