دنبال کاربری هستم

نیومد 

ببخشید احساس میکنم با من دعوا دارید 

من مجبورتون نکردم بیاید تو تایپیک 

اگر ناراضی و عصبانی هستید 

انگار از من طلبکار هستید 

من باورم نشده و نمیشه 

و تو ذهنم میگم حواسش نبوده من بد بینم 

میگم طرف همینجوری الکی یه چیزی گفته 

ببخشید چرا انگار میخواید من و بزنید 

فقط نوشتم دنبال کاربر فلان هستم 

هم من خانمم هم اون کاربر خانم بود 

من از شوک حتی حرفهای مشاور که خانم بود و نتونستم باور کنم 

و مشاور هم انگار زورش میومد باهام حرف بزنه 

همش میگفت خودت تعریف کن 

من نیاز دارم کسی باهام حرف بزنه 

ذهن شلوغمو مرتب کنه با علم و آگاهی 

کلا جدا از این مساله دارم به بدبختی زنها فکر میکنم 

خونه پدر خانواده سختگیر 

خونه شوهر هزار تا مساله 

بخواد بمونه درده 

بخواد جدا بشه حقش داده نمیشه همه بعد به چشم بد نگاهش میکنن بدون پشتوانه 

زن همیشه فداکاره و دلسوز و بازنده 

زنهایی که پله ترقی مردها بودن 

زندگی رو دست گرفتند تا مرد درس بخونه 

قناعت کردن تا مرد درآمدش خوب باشه و سرمایه جمع کنه 

بچه آورد خود زن سر وکار نرفت و از هزار تا آرزوش دور موند 

بهشت زیر پای زنها و مادرها کمه 

زنها هم زن هستند هم مرد زندگی 

تا مرد خونه پیشرفت کنه 

بعد آخر سر نه مهریه ای نه چیزی 

تازه منت سرته که خرج لباس و خوردنت و داره میده

زنهایی که اگر سرکار نرفتند 

نه به خاطر اینکه خنگ بودن 

باواینگه تحصیلات داشتن 

ولی مادری و اولویت قرار دادن 

چون خانواده ای تو شهر غریب نداشتن بچه رو بسپارند 

و دیدن ۱۰ ساله تو خونه تو چرخه ی تمیز کاری و روتین گیر کردند