تو شهر غریبم ی بچه دوساله دارم ک فقط میگه پاشو پاشو هیشکیو نداریم ک یع سر بزنه بهمون ببینه مرده ایم یا زنده! این آقام صبح علی الطلوع میره مخصوصا از وقتی بچه دار شدیم میره که با بچه بازی نکنه شبها دیر میاد باید زنگ بزنم بیا بیا تا خریدی پارکی بریم خسته شدم هیچ جا نمیبره تعطیلی هم میخابه میگه خستم یا پای گوشی اصلا نمیدونم چرا روحیه ام اینقدر قویه
من شوهرم میگه چسبیدی به خونه چرا نمیای بریم بیابون و گردش🤭
فکر کردم میگی به زور و با اصرار میبردت بیرون میخواستم بگم خوشبحالت خوبه که.والا اکثر مردها تنبل هستن همون سر کار میرن دیگه میگن خسته ایم
درکت میکنم
منم شهر دورم از خانوادم و با اینکه خیلی علاقه خاصی به جمع و دورهمی اینا ندارم ولی روند این زندگی رفته رفته اثر گذاشته و خیلییی منزوی تر شدم
بیرونم بریم باز انگار نمیچسبه هیچی
قبل از بچه دار شدن بهتر بود الان خیلی بد شده هیچ جایی نمیبره ی پیاده روی سادع نمیاد انقد بچه داری بهش سخت میگذره
شوهر منم همینه
اصلا نمیبره بیرون مگه هزار بار بهش بگم ک اونم شاید بیاد
همش میگه بیرون چی داره اخه
خستم بذار استراحت کنم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
