وقتی زیاد خوب باشی و محبت کنی دشمن هات بیشتر میشن

کلا طبق غریزه انسان انسان های بامحبت یجورایی  دیده نمیشن این کاملا روان شناسیه

دقیقا اصلا محبت به آدما نیومده منم به هرکس خوبی کردم یه چنگم انداخت و رفت 

بعد چهلم مادرشوهرم اومدم ۴ماه شب و روز پیش پدرشوهر پیرم موندم حتی شبا هم پیشش میخوابیدیم یهو حس تنهایی بهش دست نده.الان گاهی وقت نمیکنم بهش سر بزنم چون باردارم و دانشجو هم هستم پا میشه به پسراشتلفن میکنه که این عروس خیلی بده😔میگم پس اونموقع که اومدم بهت رسیدم هیچکسی ازم تشکر نکرد

من خودم این مشکلو داشتم بعدها فهمیدم من باید دندون توقعمو از بقیه بکشم چون همه مث من نیستن که ‌.ب کسی خوبی کردی توقع برگشت نداشته باش بخاطر اینکه کارما اش برگرده ب زندگی خودت بکن نه صرفا تقابل محبت 

ببین ادم ها با رفتارشون خودشونو معرفی میکنن

جاریم دقیقا مثل شماست، وقتی میریم خونه مادرشوهرم یا هرررر جای دیگه، حتی خونه ی ما میاد، دایم در حال کار کردن و تمیز کاریه، من خودم حتی مهمون داریم کارگر میگیرم،خونه کسی هم کار نمیکنم در حد ادب و چهارتا ظرف و بردن  بعد شام چرا ولی بیشتر نه!همه جا هم شیک و مرتب میرم با همه مودب و با لبخند صحبت میکنم . بعد نزدیک  عید میشه مادرشوهرم به اون زنگ میزنه میگه بیا گردگیری کمک کن، بعد اون میره هاااا، ولی پشت سرشون میگه چرا منو موقع کار میخوان تو رو تو مراسم های رسمی و خواستگاری و مهمون های خاص دارن به تو میگن به من نمیگن!!!! 

خوب عزیز من تو خودتو کارگر معرفی کردی توقع داری چیکار کنن!!! میگه نه من محبت میکنم!! 

الان حکایت شما هم شده مثل جاری من

ادم اول خودش باید به خودش احترام بزاره تا بقیه هم اینکارو بکنن

وقتی به خودت محبت نداری و خودتو کوچیک میکنی چطور این توقع رو از بقیه داری؟! 

اگر هم محبت هست باید بدون توقع برگشت باشه، اگر از طرف متقابلت توقع داری اسمش مهزطلبی هست