قبلا خیلی راحت تر دردودل میکردم
دوستای صمیمی زیاد داشتم که حرف دلمو بزنم
الان نمیتونم
قبلا با شوهرم مشکل داشتم به مامانم حداقل میگفتم
الان اصلااااااا
مخصوصا اگه حرف دلم راجب شوهرم باشه
اصلا نمیتونم به کسی بگم
همش رو دلم مونده
اینجام که حرف بزنی یکسره قضاوتت میکنن
کاشکی آدما اینقدر تنها نمیشدن
نه، از اولش خودمو داشتم
همیشه میریزم تو خودم
ما خودمون اینجوری نشدیم اطرافیانمون اینکارو کردن با هامون
با چت جی پی تی اوکی نیستی؟
امان از حرف دل اره منم عین توام حرف دل ما ها با عقل و دل بقیه نمیسازه بگیم مسخره مون میکنن...
من هیچ دوستی ندارم واقعانیازدارم یکی مثل خودم صادقانه پیشم باشه باهاش دردل کنم
راحت باش حرفتو بزن اینجا هیچ کسیم قضاوت نمیکنه قضاوت فقط مخصوص خداست نه بنده های احمقش که خودشونو خالق فرض کردن
هیچوقت نگفتم به شدت درونگرام اذیت هم میشم ولی نمیتونم
اره فهمیدم انسان ها درک و شعور ندارن همه
منم همینم کسیم ندارم بابامم اذیتم میکنه نمی دونم به کی بگم همیشه هم آرزوم مرگ بوده مثل بقیه نیستم یکیو داشته باشم بحرفم میخوام نباشم نفس نکشم برم پیش عزیزام که رفتن اون دنیا دیگه نمیکشم این به اصطلاح پدرو هم میسپارمش به خدا
