من دوس دارم برم خوابگاه تا حداقل چند روز از خانواده دور باشم‌سلامت روانی نمونده واسم از دستشون
فقط ی موضوع هست اینکه استانمون دانشگاه های خوبی داره و من تو شهرستان زندگی میکنم تا خود استان ی ۵۰ دیقه ۱ ساعت راهه
میگم اگه همون استان خودمون بزنم بابام خودش ببره و بیاره میشه یا نه کلا با تایمای دانشگاه و چیزای دیگ‌اوکی نمیش؟
اگه اره ک ی شهر دیگ رو بزنم
همون استان خودت بزن با بابات برو
پنجاه دقیقه اوکیه واسعه دانشگاه
هر چی نزدیکتر بهتر
اسیر میشی هر روز بری بیای
خوابگاه خیلی جای بدیه بری اونجا دلت برای خونه تنگ میشه
میگم خونه دانشجویی چه جوریه
فکر کنم خوابگاه رو به کسایی می‌دن که یه حداقل فاصله‌ای از شهر خودشون تا شهری که توش درس می‌خونن، داشته باشن.
حالا نمی‌دونم دقیق چقدر باید باشه این فاصله، اینو چک کن
نه بابا ، سر و ته نداره یه غذا تو یخچال نمیتونی بذاری با خانوادت نمیتونی وایسی بعد میخوای با کلی آدم که شخصیت های مختلفی دارن سازش کنی اصلا محیط خوبی نیست ن
من دوستم خوابگاه بود چند ترم ، میگفت اصلا بهترین دانشگاهم ارزش اینو نداره بری خوابگاه وایسی از دانشگاه دولتی صرف نظر کرد حتی فامیل خودمم خوابگاه بود میگفت محیط کثیفیه ،
داخل استان خوابگاه نمیدن
من خودم سه ترم خوابگاهی بودم
جز بهترین و بدترین روزای عمرم بود
بهترین از این جهت که دوستای خوب داشتم کلی تجربه کسب کردم مستقل شدم. خودم بودم
بدترین هم بخاطر بعضی شرایط که با بچه های اتاق های دیگه پیش میومد.
در کل خاطره خوبی بود. برگردم عقب بازم میرم خوابگاه
