عزیزم بهش استرس نده...و تشویقش کن به حرف زدن....جوری وانمو نکن پیشش که انگار عیب بزرگی داره و سرخورده بشه....
سعی نکن حرفشو کامل کنی..بذار خودش بگه...و اینکه از گفتار درمانش تمریناتی رو بپرس که تو خونه باهاش کار کنی..یا خودش تمرین کنه...اما لطفا باهاش پهربون باش و جلوش غصه نخور...خودتم محکم باش...خدارو شکر کن که بدن سالمی داره...لکنت الان چیزی نیست که بخوای به خاطرش انقدر نا امید باشی...