شوهر من خیلی پرتوقع.
فکر میکنه فقط خودش زحمت میکشه و من تو خونه فقط لم دادم رو مبل....
بخدا دست تنها دارم دوتا بچه رو بزرگ میکنم بدون یه ساعت استراحت ۱۰۰۰کیلومتر از خانوادم دورم هیچ کمکی ندارم لااقل یه ساعت برا خودم وقت بزارم...در طول روز و شب چند مدل غذا میپزم مثلا غذای دختر یکساله جداس غذای همسرمم چون رژیمه جداس غذای پسرمم جداست و اونم چیز معمولی نمیخوره
حالا فکر کن ببین در طول روز چقد ظرف کثیف میشه چقد کابینت و گاز کثیف میشه چقد خونه ریختو پاش میشه علاوه بر اینا خرید خونه هم جدیدا افتاده رو دوش خودم چون همسرم شغلش تغییر کرده صبح میره نمیاد تا شب..اونم سختی های خودشو داره ولی من اونو درک میکنم
اون فقط یه کارو انجام میده خسته میشه من همزمان ۲۰ کارو همزمان انجام میدم نگهداری از یه دختر یه ساله و یه پسر ۶ساله ک بسیار هم بازیگوش و مدام باید براش سرگرمی درست کنم سخته...بعد همسرم انتظار داره شب ک میاد خونه تمام و کمال از اونم پذیرایی کنم و وانمود کنم ک خسته نیستم