سواله برام؟؟ اونقدری که یه جوان از تجربه کردن و... محروم کنیم چرا واقعا مهمه پرستار باشیم یا دکتر یا دندان پزشک خوب که چی اگه دکتر شه شوق زندگی نداشته باشه چی چرا اینقدر دارن رویای خودشونو قالب می کنن به بچه ها سال اول که قبول نشدم خالم اومد جلوی من از قبولی ها می گفت حتی دوستم که پرستاری قبول شد چند باری سرم زدمی دونست ها منم می خواستم انتخاب رشته کنم قبول می شدم یا بقیه فامیل ها مسخره می کردن می گقتن خانم دکتر من واقعا خانم دکتر شدم ولی هنوز نقهمیدم چرا اینقدر عقده این ادما سالی که می خواستم مدرسه مو عوض کنم بخاطر امتیاز مدرسه که کم نشه اگه شاگرد زرنگمون بره معاون مدیر گفتن حتی مجاز هم نمی شی سالی که قبول نشدم همون معاون گفت مامان خانم دکتر ارزش دل شکستن مامانمو داشت؟ ولی وقتی قبول شدم کسی تبریک نگفت