کاش میتوانستم
همهچیز را رها کنم،
همهچیز را فراموش کنم
و دوباره متولد شوم؛
بیهیچ حرفی پشت سر،
بیهیچ قانونی پیش رو.
کاش میتوانستم خوانندهای فرانسوی باشم
که در خیابانهای بارانخوردهی پاریس
در انتظار معشوقهاش ایستاده،
یا شاعری ایرانی
در عطرِ مستکنندهی بهارنارنجهای شیراز.
شاید هم پزشکی به وسعت تمام لبخند های رو به بهبود جهان.
کاش میتوانستم
عشق را عاشقانه زندگی کنم
و شعر را شاعرانه برقصانم.
دستم را بر قلبم بگذارم،
چشمانم را بر عقل ببندم،
و تمام حس خوب جهان باشم.
کاش میتوانستم
تمام رسیدنها را ببینم،
تمام عاشقانهها را لمس کنم،
و در تمام شاعرانههای زیبا،
زندگی کنم… 🤍🕊