من خیلی دیر فهمیدم هیچ کس بهم نگفت خودمم بچه بودم ولی شما بدون و با این علم برو جلو که طرف مقابلت بیماره و تحمل کن ولی میدونم چقدر سخته من الان هم در عذابم ولی چه میشه کرد شانس منم این بود
قربونت برم عزیزم پس بدون تنها نیستی من فقط یه گوشه از مشکلاتمو گفتم فکر نکنی تنهایی.نکنه برای دوری و فرار از خونه با آدم نامناسب ازدواج کنی یا پناه ببری بهش که از چاله میفتی تو چاه خدایی نکرده حداقل زندگی بعدیت خوب باشه خیلی مواظب خودت باش مثل یه گل خشک هستی که خیلی تشنس.🩷
معمولا جواب نمیدم ولی الان واقعا برام سواله چرا یه خط رو تا آخر نمیخوید و فوری ریپلای میزنید؟🤔
من نوشتم تاثیرش رو میشه به حداقل رسوند و زندگی خوبی داشت ولی هیچ روانشناس که هیچ، آدم عاقلی فکر نمیکنم خاطرات اونم مال یه عمر، به کل فراموش میشن و اثری ازشون نمیمونه. ناامید شدن از انتظار بیهوده میاد نه حرف منطقی. رابطه هم اگه منظورتون چیزی غیر از روانکاویه خودش ممکنه باعث مشکلات جدیتر بشه
شما گفتید درمان شدنی نیست که اتفاقا رواندرمانی درمان کننده است. جاش مثل یک زخم بزرگ میمونه هم توصیف یک فرد درمان شده نیست. این یعنی دردش زیاد میمونه.
در انتخاب کلمات دقت بفرمایید بار معنایی دارند
خاطرات فراموش نمیشوند اما دردشون رو میشه خیلی کم کرد.
منظورم از رابطه هم رابطه درمانی هست هم یک پارتنر امن و هم یک دوست امن.
دلبستگی ناایمن با ارتباط مداوم با یک فرد با دلبستگی ایمن قابل ترمیم هست.
البته که منظور من بیشتر درمان هست و الا با اسیب به دنبال رابطه رفتن درصد خیلی کمی میتونه رابطه سالمی رو به وجود بیاره و فردی رو با دلبستگی ایمن انتخاب کنه.
