میفهمم واقعا
واقعیت اینه که بیش از ۱۰۰ سال عمر مفید نداریم
بهترو خفن تر ما اومدن و رفتن
پس رسیدن همیشه هدف نیست
رسیدن به خواسته همیشه ملاک نیست
یه زندگی معمولی که یه لایک از خدا داشته باشه خوبه
بقیش همه یه سری تست برای اینه که ببینن درصد خلوصمون توی استقامت صبر تلاش امید توکل مهربونی ، سخاوت و.... چیه
چون با توجه به همین درصد خلوص جایگاهمون توی ابدیت تعیین میشه
حالا اگه در حد معمول اوکیه شکرگزاری و برای بقیش اول امیدو تحمل و ... بعدشم پیدا کردن راه
اگه راه درست نبود اونقدر بمون که یه در باز شه
چون خودشم گفته که و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسب
هرکس تقوا پیشه کند (یعنی هرکی بنیان فکریش حدودا اینا که گفتم باشه و بدونه کجای دنیا وایساده و سر اون عقیدش یه سری کارا رو بکنه و یه سری کارا رو نه و حواسش باشه خدایی هست)، خدا براش از جایی که خود طرف فکرشم نمیکنه روزی میفرسته و یه در براش باز میکنه